۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۳, شنبه

خاله شادونه با ۴ کودک کشته

image

ملیکا زارعی که با نام «خاله شادونه» برنامه‌هایی با همین نام را در سرزمین «دونه»ها برای مخاطبین پیش دبستانی در صدا و سیما اجرا می‌کند با حضور در خرم‌دره و در استادیوم ۳ هزار نفری خرمدره در ساعت ۶ بعدازظهر پنج شنبه نیز برنامه ایی اجرا کرد. اما این برنامه ی مفرح به دلیل حضور ۴ هزار نفر در استادیوم تبدیل به عزای ۴ خانواده شد.

علیرغم گذشت دو روز از ماجرا، مطابق معمول فعلا خبرها ضد و نقیض است، اما آنچه که مشخص است این است که این برنامه ی مفرح، ۳ کشته (دو دختر ۶ و ۷ ساله و یک پسر ۷ ساله) دربرداشته و به گزارش خبرآنلاین وضعیت نفر چهارم وخیم است. ضمن اینکه چهار مصدوم دیگر نیز در بیمارستان بستری هستند.

نکته‌ی جالب این است که فرماندار خرمدره، نوری‌پور اولین کاری که انجام داده است این بود که اعلام کرد: «مسوولان برگزاری "برنامه خاله شادونه" هیچگونه هماهنگی برای اجرا برنامه با فرمانداری خرمدره نکرده بودند» البته مطابق معمول معلوم هم نخواهد شد که مقصر چه کسی بوده است و آیا این عدم اطلاع رسانی مسئولان برگزاری، رافع مسوولیت‌های آقای فرماندار و دیگران هست و یا خیر. البته آقای فرماندار اگر زحمتی می‌کشیدند و از کودکان خود می پرسیدند، احتمالا در این مورد از تمام کارمندان حقوق بگیر فرمانداری و بخشداری بیشتر در جریان بودند.

البته ازآنجا که مسوولان محترم در حیطه‌ی عمل خود فعلا دستگیری را تمرین کرده‌اند و بلد هستند، مدیر برنامه و مسوول سالن دستگیر شده‌اند. اما اگر مسوولان آموزش و پرورش در ماجرای غرق شدن در استخر و آتش گرفتن کلاس درس و گازگرفتگی بچه‌های معصوم و مسوولان یکی دوتا از دانشگاه‌ها برای کشته شدن دانشجویان در «فوق برنامه‌های فرهنگی(!) » مورد مواخذه قرار گرفته‌اند و این هم درس عبرتی برای دیگران شد تا پیش از انجام چنین برنامه‌هایی، برنامه ریزی کنند، می‌توان امیدوار شد که این دو نفر دستگیر شده هم (به شرط آنکه مقصر باشند) مواخذه خواهند شد.

این اظهارات در حالی ارائه می شود که اگر قرار بود فارغ التصیلان یکی از دانشگاه‌های استان زنجان نشستی علمی و یا صنفی در همان استادیوم داشته باشند، باید حداقل از هفته‌ها پیشتر، برنامه، مدعوین، شخصیت‌های سخنران و... را به فرمانداری و استانداری اعلام می‌کردند و در انتها هم قطعا تعدادی از سربازان عزیز گمنام در کنار دانشجویان حضور فعال بهم می‌رساندند. فکر می‌کردم که اگر این اتفاق در کره جنوبی، ژاپن و استرالیا به وقوع می‌پیوست، عکس العمل مردم و مسوولان چه بود!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر