نام چهار ایرانی در فهرست ۵۰۰ هنرمند برتر سال

موسسات هنری آرت پرایس و فیاک با ارائه گزارش سالانه فروش آثار هنری، فهرست ۵۰۰ هنرمند برتر سال در زمینه هنرهای تجسمی را منتشر کردند که در بین آن‌ها نام چهار هنرمند ایرانی دیده می‌شود.

در صدر این فهرست نام ژان میشل باسکیت قرار گرفته است. ژان میشل باسکیت، اولین نقاش آمریکایی آفریقایی‌تبار بود که به شهرت بین‌المللی رسید. او ابتدا به عنوان یک هنرمند گرافیتی در نیویورک و بعد دهه ۱۹۸۰ به عنوان یک هنرمند سبک نئواکسپرسیونیسم مشهور شد.
فرهاد مشیری، شیرین نشاط‌، افشین پیرهاشمی و رضا درخشانی چهار هنرمند ایرانی هستند که نام شان در این فهرست‌ آمده است.
فرهاد مشیری، نقاش و هنرمند چیدمان ایرانی که در سال ۷۸، با الهام از خم‌ها و کوزه‌های سفالینی که در شیراز دیده بود یک سلسله نقاشی کشید که بعدها به «نقاشی‌های کوزه» معروف شدند، ‌در رتبه ۷۴ این رده‌بندی قرار گرفت.
شیرین نشاط،، هنرمند عکاس و فیلمساز ایرانی معاصر و برنده جایزه شیر طلایی ونیز در سال ۲۰۰۰ و برنده‌ تندیس شیر نقره‌ای جشنواره بین‌المللی سینمایی ونیز به عنوان بهترین کارگردان، رتبه ۲۲۸ را به خود اختصاص داده است.
افشین پیرهاشمی، نقاش‌ جوان و موفق ایرانی که یکی از آثار‌ش در حراج کریستی در دوبی ‌به مبلغ ۵۵۰هزار دلار به فروش رسیده بود، در رده ۲۵۱ قرار گرفت.
رضا درخشانی، دیگر هنرمند ایرانی نیز رتبه ۴۳۸ این فهرست را به خود اختصاص داده است.
آرت پرایس، مهم‌ترین مرجع مارکت هنر جهان و فیاک، موسسه نمایشگاه‌های بین‌المللی پاریس، گزارش سالانه خود را با محوریت نقاشی، مجسمه، ویدئو و عکاسی معاصر جهان منتشر می‌کنند.
‌آرت پرایس‌ و ‌فیاک که موسسه نمایشگاه‌های بین‌المللی پاریس است، مبنای خود را فروش آثار هنرمندان در فاصله‌ جولای (خرداد) ۲۰۱۰ تا ژوئن (تیر) ۲۰۱۱ قرار داده‌اند.
به همین دلیل است که نام سهراب سپهری در این فهرست دیده نمی‌شود. چرا که اوایل آبان‌ماه، در حراج آثار مدرن و معاصر هنر ایران و عرب کریستی در دوبی، یک تابلو از مجموعه درخت‌های سهراب سپهری گران‌ترین اثر این دوره حراجی شد.
قیمت پایه نقاشی بدون عنوان سهراب سپهری ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار دلار تعیین شده بود. این نقاشی در نهایت ۶۶۲ هزار و ۵۰۰ دلار (حدود ۸۵۰ میلیون تومان) چکش خورد.
سه هفته پیش در حراج آثار هنرمندان معاصر ایرانی و عربی در ساتبی لندن، تابلوی بدون‌عنوان دیگری از سهراب سپهری، نقاش و شاعر معاصر ایرانی، به قیمت ۳۲۰ هزار پوند (حدودا معادل ۶۳۰ میلیون تومان) فروخته شد و گران‌ترین اثر در این حراج هنری شد.
سال گذشته دو موسسه «آرت پرایس» و «فیاک»، فرهاد مشیری، افشين پيرهاشمی، شيرين نشاط، رضا درخشانی، وای.زد.كامی، كوروش شيشه‌گران و صداقت جباری را درمیان فهرست ۵۰۰ نفره خود قرار دادند.

ژاپن: به فکر تحریم‌های بیشتر علیه ایران هستیم

یک روز پس از حمله به سفارت بریتانیا در تهران، وزیر خارجه ژاپن گفت که این کشور در نظر دارد تحریم‌های تازه‌ای را علیه ایران وضع کند.

به گزارش کیودو نیوز، کوییچیرو گمبا، وزیر خارجه ژاپن،  در یک کنفرانس خبری و در پاسخ به سوالی درباره امکان وضع تحریم‌های بیشتر در قبال ایران گفت: ما در همکاری با دیگر کشورهایی که تحریم‌های جدیدی علیه ایران وضع کرده‌اند، باید بتوانیم گام‌های دیگری را برداریم.
او گفت: در واقع می‌توانم بگویم ما داریم فکر می‌کنیم که چه‌کار کنیم.
آقای جمبا در واکنش به حمله معترضین به سفارتخانه بریتانیا در تهران گفت که این اقدام «تاسف‌انگیز» است. او گفت که ژاپن با ایران تماس خواهد گرفت تا مانع از تکرار چنین حوادثی شود، چرا که ایران در قبال حفظ امنیت ارگان‌های دیپلماتیک مسئول است.
پیش از این نیز ژاپن همراه با کشورهای قدرتمند جهان، به دلیل امتناع ایران از توقف غنی‌سازی اورانیوم که بیم آن می‌رود، هدف از آن تولید سلاح اتمی‌ست، تحریم‌هایی را علیه ایران اعمال کرده بود.
حمله به سفارت بریتانیا دو روز پس از آن صورت گرفت که مجلس ایران یکشنبه، ششم آذر با تصویب کلیات طرح دو فوریتی کاهش رابطه با بریتانیا، از وزارت امور خارجه ایران خواست که ظرف دو هفته آینده، سفیر بریتانیا را از ایران اخراج کند.
هم‌زمان ۱۵ کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل ازجمله چین و روسیه با صدور بیانیه‌ای حمله به مجموعه‌های دیپلماتیک بریتانیا در تهران را محکوم کرده و از دولتمردان ایران خواسته‌اند از دیپلمات‌ها محافظت کنند.
دولت ژاپن، یک ماه پس از اعلام همراهی با تشدید تحریم‌های بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی ایران، شیوه این تحریم‌ها و جزئیات آن را به تصویب رساند.
ممنوعیت معامله با برخی از بانک‌های ایرانی و ممنوعیت سرمایه‌گذاری‌های مرتبط با انرژی، از جمله تصمیم‌های جدید ژاپن برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران است.

چرا مردم را علیه بیضایی می شورانید؟

مژده شمسایی، هنرمند ایرانی، پاسخی به مقاله گلاره خوشگذران در نقد سخنرانی بهرام بیضایی نوشته‌اند.

بعد از انتشار مقاله گلاره خوشگذران در نقد سخنرانی بهرام بیضایی در دانشگاه یوسی ال‌ای آمریکا و پاسخ پرویز جاهد به مقاله ایشان,این نوشته از طرف خانم مژده شمسایی همسر آقای بیضایی  رسید که از آنجا که جنبه شخصی ندارد و می‌تواند روشن گر برخی مسائل مطرح شده در نوشته خانم خوشگذران باشد، عینا با موافقت ایشان در این صفحه منتشر می‌شود. - پرویز جاهد

***
۱- اگر بیضایی اسم شخصیتی را در فیلم یا نمایشش می‌گذاشت خانم خوشگذران، حتما تهمت می‌خورد که از خودش ساخته و از این تمثیل منظور خاصی داشته. خوشبختانه مطلب خانم خوشگذران نشان می‌دهد که چنین اسمی واقعی است گرچه نوشته‌اش ضد واقعیت باشد.
کسانی که بیضایی را می‌شناسند می‌دانند سالهاست تاکید منتقدانی که آثارش را غیرقابل فهم می‌شمارند را در حرف‌هایش به گونه‌ای طنز ضد خود تبدیل کرده. چگونه می‌توان این شوخی آشکار یا فروتنی و شکسته نفسی او را در مورد فیلم کوتاهی که به دلیل ناآشنایی موضوع ممکن است در نظر اول گنگ به نظر آید چنین وارونه معنی کرد؟ خوشبختانه جز خانم خوشگذران بقیه این شوخی بیضایی را درک کرده‌اند و به راستی چرا باید مردمی را که بیضایی به احترام ایشان این سفر را رفته، با چنین بدفهمی عمدی علیه او شوراند؟
۲- در نشست تخصصی انجمن فیلمسازان انیمیشن ایران پنج سال پیش در تالار بتهوون، بیضایی بسیار کوتاه در دو مورد فنی مربوط به آن جلسه حرف زد، یکی دربارهٔ موسیقی این فیلم و شیوهٔ آوازی شاهنامه خوانی آن، و دیگر دربارهٔ نقش‌های توجه نشدهٔ قالی‌های تصویری ایران، به عنوان سرمایه‌ای برای سازندگان فیلمهای انیمیشن که امروزه سرمشقی جز نمونه‌های ژاپنی و هالیوودی ندارند. اما بیضایی در سخنرانی‌اش در دانشگاه یو سی ال‌ای به ریشه یابی و معنا‌شناسی و اسطورهٔ گم شدهٔ درخت واق یا درخت سخنگو پرداخت. چگونه ممکن است این دو سخنرانی کلمه به کلمه یکی باشد؟ اما حتی به فرض اینکه کلمه به کلمه هم یکی بود، آیا همهٔ کسانی که در دانشگاه یو سی ال‌ای بودند در تالار بتهوون هم بوده‌اند و آن را شنیده‌اند؟ و آیا بیضایی حق ندارد در دو جای مختلف دربارهٔ فیلمش حرف بزند و حق ندارد نظریهٔ نویی را در مورد نقشی که بیش از قرنی است فراموش شده (و کشف آن به کشف‌های بسیار دیگری کشیده) در محیط‌های فرهنگی با دوستداران فرهنگ در میان بگذارد چون خانم خوشگذران در تالار بتهوون بوده‌اند؟ ضمنا باید اضافه کنم این موضوع یکی از فصل‌های پژوهش در دست انتشار بیضایی «هزار افسان کجاست» است که او در این پنج سال روی آن کار می‌کرده، پس بخشهایی از سخنرانی اخیرش در پنج سال پیش هنوز بر خودش هم آشکار نبود.
٣- موضوع سخنرانی بیضایی در دانشگاه یو سی ال‌ای با مشورت و پیشنهاد برگزارکنندگان محترم جلسه، از حدود دو ماه پیش از جلسه روی سایت دانشگاه اعلام شده بود. پس خانم نگارنده که از تکرار گریزان است و می‌گوید در جلسهٔ بتهوون فیلم را دیده می‌توانسته در آن شرکت نکند. و اگر شرکت کرده پس باید از خودش گله‌مند باشد نه دیگران. ولی حالا که شرکت کرده چرا سوالات و گله‌هایش را در بخش پرسش و پاسخ نگفته و از بیضایی جواب نخواسته؟
۴- اگر خانم نگارنده با همه فهمیدگیشان دوبار با فاصلهٔ پنج سال نظریهٔ بیضایی را از خود او کلمه به کلمه شنیده آیا می‌تواند بجای تحریک احساسات مردمی و تهمت بر بیضایی، نظریهٔ او را برای آن‌ها که فرصت آمدن به جلسه را نداشتند به درستی بازگو کند؟ این خدمت بزرگی به فرهنگ است!
۵- اگر بیضایی به مخاطبانش با هر اندیشه و سلیقه احترام نمی‌گذاشت که به این سفر نمی‌رفت. او به دعوت و احترام هموطنانی این سفر را رفت که خانم نگارنده می‌کوشد آن‌ها را علیه او بشوراند. چرا خانم نگارنده روان‌شناسی شخصی خودش را به همه عمومیت می‌دهد؟ کسی جز ایشان شوخی بیضایی با آثار خودش را چنین بد تعبیر نکرد. اگر خانم خوشگذران به هر دلیلی تصمیم گرفته طنز بیضایی را نفهمد و در ته وجودش خیال کرده تهرانجلسی و شیش وهشتی است (نقل از خود اوست) چرا خیال کرده بقیه هم این کمبود را دارند یا شکسته نفسی بیضایی را نفهمیده‌اند؟ تا جایی که من پرسیدم هیچکس دیگر در آن جلسه به این نتیجه نرسیده که خانم خوشگذران دلش خواسته برسد. خانم نگارنده نه فقط به بیضایی، و به خودش، که به ایرانیان مقیم لس آنجلس و حتی موسیقی شیش و هشتی هم توهین می‌کند تا یک گفتگوی سالم فرهنگی را مسخ کند. بیضایی در تهران، استنفورد و سن دیگو هم همین قبیل شوخی‌ها را بکار برد تا جو سنگینی را که معمولا در سخنرانی‌ها غالب است تعدیل و در‌ همان حال شنوندگان را به دقت بیشتر در جهان پشت کلمات و تصاویر دعوت کند.
۶- آیا خانم نگارنده تفاوت فیلم کوتاه مستند با فیلم بلند داستانی را نمی‌داند که «قالی سخنگو» را ضعیف‌تر از فیلمهای بلند بیضایی می‌خواند؟ آیا دو جلسه شنیدن حرفهای بیضایی برای ایشان روشن نکرده که اهمیت این فیلم کوتاه به کشف و نمایش نقشی اسطوره‌ای است که ریشه آن شناخته نبود؟ البته خانم نگارنده می‌توانست با آمدن به این جلسه وقت خود را تلف نکند، ولی او که می‌دانست‌ همان «قالی سخنگو» را نشان می‌دهند که پنج سال پیش دیده، پس چرا دوباره به دیدنش آمده؟ شاید چون در «قالی سخنگو» رازی هست. اینکه اسطوره‌ها زنده‌اند و در زندگی امروز ما حضور دارند هرچند در شکل‌های دیگر. ما نیز همچون مردمان قرون پیش نگران آینده‌ایم و نیازمند دانستن فردا. بیضایی در جایی گفته بود «قالی سخنگو» دربارهٔ نیاز به دانستن است، نیازی که منحصر به دیروز و امروز نیست. و افزود دانستن سرنوشت بشری است و آنکه نمی‌خواهد بداند خود را از معنای خود خلع کرده است!
۷- بار‌ها از او پرسیده‌اند دانستن این ریشه‌ها، به چه درد امروز ما می‌خورد؟ بیضایی بلاخره یکبار به زبان جهانی روز، یعنی زبان جهانی پول، مثالی زد از بی‌خیالی که میراثی به او رسیده. چندین و چند ملک و پولهایی پراکنده دست این و آن با اسنادی گم شده و غفلت شده. تا وقتی با بی‌خیالی نداند چه دارد، برای دیگران آسان‌تر است که مالش را ببرند. هر چه بیشتر جستجو کند و بداند چه مال اوست کمتر می‌توانند غارتش کنند!
۸- خانم نگارنده می‌توانست برای عقب نماندن از مسائل روز با فشار دادن یک یا چند دگمه به شبکه‌های خبری جهان بپردازد، چرا به جلسهٔ «قالی سخنگو» رفته که می‌دانسته دربارهٔ مسائل روز نیست؟ تا برای نمایش فوق امروزی بودن خود بنا به رسم روز بگوید بیضایی از جریان روز عقب است؟ اما با این چه کنیم که نوشته‌های بیضایی جز این نشان می‌دهد! آیا پیشگویی‌های اجتماعی بیضایی در آثارش یکی یکی به وقوع نپیوسته؟ آیا پیشگویی «رگبار» و «غریبه و مه» رخ نداد؟ و آیا پیشگویی ده شب روشنفکران در انجمن گوته امروزه باز‌شناسی نمی‌شود؟ و آیا پیشگویی «وقتی همه خوابیم» اتفاق نیفتاد؟ کیست که از جریان عقب است؟ راستی – آیا «تاراج نامه» را خوانده‌اید؟

آقای جاهد گرامی، بیضایی همچون درخت سخنگو استوار ایستاده و برای ما داستان می‌گوید هرچند برخی نخواهند بشنوند یا ترجیح دهند همچنان در خواب بمانند اما در مقابل هستند کسانی که با گوش جان می‌شنوند و راهش را ادامه می‌دهند.

در آستانه نشست اتحادیه اروپا؛ حمایت هلند و فرانسه از تشدید تحریم‌‌ها علیه ایران

هلند و فرانسه هم‌زمان با فراخواندن سفیران خود از ایران در اعتراض به حمله معترضان به سفارت بریتانیا در تهران، از تشدید تحریم‌ها علیه برنامه هسته‌ای ایران حمایت کرده‌اند.

براساس گزارش «رادیو جهانی هلند» کابینه هلند ترجیح می‌دهد که اقدام‌‌های اتحادیه اروپا علیه برنامه هسته‌ای ایران به‌گونه‌ای باشد که به شهروندان ایرانی آسیب نزند بلکه حکومت این کشور را هدف قرار دهد.
اوری روزنتال، وزیر خارجه هلند، از تشدید تحریم‌های کنونی اتحادیه اروپا علیه ایران حمایت کرده و طرفدار تحریم معاملات تجاری با ایران است.
آقای روزنتال اوایل ماه جاری میلادی حمایت خود را از تشدید تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران اعلام کرده بود.
بسیاری از کشورهای غربی نگران ابعاد احتمالی نظامی ایران و ساخت تسلیحات اتمی در ایران هستند اما ایران ساخت بمب اتم را رد کرده و هدف از اجرای برنامه هسته‌ای را تامین برق اعلام کرده است.
حمایت فرانسه از تحریم‌های «فلج‌کننده»
آلن ژوپه، وزیر خارجه فرانسه، در مصاحبه‌ با مجله «اکسپرس» تاکید کرده است: فرانسه خواستار تحریم‌هایی است که حکومت ایران را فلج کند.
آقای ژوپه در توضیح تحریم‌های «فلج‌کننده» گفته است که تحریم خرید نفت از ایران و مسدود کردن دارایی‌های بانک مرکزی ایران خواست فرانسه است و دولت‌های آمریکا و بریتانیا نیز در همین مسیر حرکت می‌کنند.
نیکولا سارکوزی، رئيس‌جمهور فرانسه، پیش از این مسدود کردن دارایی‌های بانک مرکزی ایران و تحریم خرید نفت از ایران را پیشنهاد داده بود تا به گفته خود تهران را به توقف برنامه هسته‌ای‌اش وادار کند.
دیپلمات‌ها گفته‌اند که پیشنهاد فرانسه برای تحریم نفت از ایران با واکنش منفی برخی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا روبه‌رو شده است.
فرانسه در شش ماه نخست سال جاری میلادی ۱.۶ میلیون تن نفت خام از ایران وارد کرده است.
تحریم‌های جدید در زمینه مالی و انرژی، واکنش غرب به گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است که فعالیت نظامی اتمی ایران را تائید کرده است.
براساس گزارش خبرگزاری رویترز اتحادیه اروپا تاکنون تصمیم گرفته است که حدود ۱۸۰ شخصیت حقیقی و شرکت‌های حقوقی ایرانی را به فهرست تحریم‌های اتحادیه اضافه کند اما با توجه به آن که بریتانیا از تحریم واردات نفت از ایران حمایت کرده احتمال دارد که این فهرست تحریم گسترده‌تر شود.
در نشست وزیران خارجه اتحادیه اروپا که قرار است روز اول دسامبر (۱۰ آذر) در بروکسل برگزار شود، تحریم نفت ایران و حمله معترضان به سفارت بریتانیا در تهران از محورهای مهم گفت‌وگوها خواهد بود.
روز سه‌شنبه ۲۹ نوامبر (هشتم آذر) گروهی از معترضان که خبرگزاری‌های ایران آنان را دانشجو نام بردند، در حمایت از مصوبه مجلس درمورد کاهش سطح روابط با آمریکا و اعتراض به سیاست‌های لندن دربرابر تهران، به ساختمان سفارت بریتانیا در مرکز تهران و اقامتگاه کارکنان سفارت در باغ قلهک حمله و اموال را تخریب کردند.
شماری از کشورهای اروپایی، آمریکا و ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان حمله به ساختمان‌های سفارت بریتانیا در تهران را محکوم کرده‌اند. بریتانیا، آلمان، هلند و فرانسه سفیران خود را از تهران فراخوانده‌اند.

«بریتانیا از تحریم نفت ایران حمایت خواهد کرد»

یک منبع دیپلماتیک گفته است که درپی وخامت روابط میان ایران و بریتانیا در دو روز گذشته، بریتانیا از تحریم واردات نفت ایران حمایت خواهد کرد.

این منبع دیپلماتیک در لندن با اعلام این خبر به رویترز گفته است: اکنون که بریتانیا سطح روابط دیپلماتیک خود را با ایران کاهش داده از گسترش تحریم‌ها علیه تهران حمایت خواهد کرد.
این منبع دیپلماتیک با اشاره به تحریم واردات نفت از ایران، افزوده است که بریتانیا احتمالاً به‌طور یکجانبه یا هم‌گام با فرانسه و آلمان تشدید تحریم‌های ایران را دنبال خواهد کرد.
حمایت بریتانیا از تحریم نفت ایران یک روز پس از حمله به ساختمان‌های سفارت و اقامتگاه کارکنان سفارت بریتانیا در تهران گزارش شده است.
روز سه‌شنبه هشتم آذر (۲۹ نوامبر) گروهی از معترضان که خبرگزاری‌های ایران آنان را دانشجو نام بردند، در حمایت از مصوبه مجلس درمورد کاهش سطح روابط با آمریکا و اعتراض به سیاست‌های لندن دربرابر تهران، به ساختمان سفارت بریتانیا در مرکز تهران و اقامتگاه کارکنان سفارت در باغ قلهک حمله و اموال را تخریب کردند.
شماری از کشورهای اروپایی، آمریکا و ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان حمله به ساختمان‌های سفارت بریتانیا در تهران را محکوم کرده‌اند.
درپی این حملات دولت بریتانیا اعلام کرد که سفارت این کشور در تهران را تعطیل کرده و تمام کارکنان خود را از ایران فراخوانده است.
دولت بریتانیا هم‌چنین دستور تعطیلی سفارت ایران در لندن را صادر کرد و به کارمندان این سفارت‌خانه «۴۸ ساعت» فرصت داد تا خاک بریتانیا را ترک کنند.
وزارت خارجه بریتانیا گفته است: حمله به سفارت بریتانیا در تهران نمی‌توانسته بدون رضایت دولتمردان ایران صورت گرفته باشد.
براساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، بریتانیا به‌تازگی از ایران نفت خام وارد نکرده است اما آلمان و فرانسه از ایران نفت وارد کرده‌اند.
اعلام حمایت بریتانیا از تحریم نفت ایران در آستانه نشست وزیران خارجه اتحادیه اروپا مطرح شده که قرار است روز پنج‌شنبه اول دسامبر (۱۰ آذر) در بروکسل برگزار شود.
سخنگوی وزارت خارجه بریتانیا هفته پیش اعلام کرده بود که در نشست اول دسامبر موضوع تحریم‌های گسترده علیه ایران را مورد بحث قرار خواهند داد و انتظار می‌رود که بریتانیا افراد حقیقی و حقوقی بیشتری را در ایران تحریم کند.
تحریم نفت ایران، واکنش غرب به گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است که فعالیت هسته‌ای نظامی ایران را تائید کرده است.

دفتر تحکیم وحدت: حمله‌کنندگان به سفارت بریتانیا دانشجو نبودند

دفتر تحکیم وحدت، تشکل دانشجویی مخالف دولت، حمله معترضان به سفارت بریتانیا در تهران را محکوم و اعلام کرد که مهاجمان «دانشجو» نبوده و «نمایندگان واقعی دانشجویان» نیستند.

دفتر تحکیم وحدت (طیف علامه) با صدور اطلاعیه‌ای که متن آن در وب‌سایت‌های مخالف دولت منتشر شده، گفته است که «وابستگان به گروه فشار و نیروهای سپاه پاسداران» به سفارت بریتانیا حمله کردند و «نسبتی با عنوان دانشجو نداشتند».
گروهی از معترضان که خبرگزاری‌های ایران آنان را «دانشجو» نام بردند، روز سه‌شنبه هشتم آذر به ساختمان سفارت بریتانیا در مرکز تهران و اقامتگاه کارکنان سفارت در باغ قلهک حمله و اموال را تخریب کردند.
این گروه از معترضان در حمایت از مصوبه مجلس درمورد کاهش سطح روابط با آمریکا و اعتراض به سیاست‌های لندن دربرابر تهران، به ساختمان‌های سفارت بریتانیا در تهران حمله کردند و به دیوارهای سفارت سنگ و تخم‌مرغ پرتاب کردند.
دفتر تحکیم وحدت در بخشی از این اطلاعیه سیاست جمهوری اسلامی از ۳۲ سال پیس تاکنون را «بحران‌ساز» توصیف کرده و حمله مهاجمان به سفارت بریتانیا را ادامه این سیاست دانسته است.
این تشکل دانشجویی منتقد دولت دانشجو بودن این مهاجمان را رد کرده و گفته است: رهبران جنبش دانشجویی به همراه ده‌ها دانشجوی دیگر به علت فعالیت‌های منتقدانه خود هم اکنون در زندان به‌سر می‌برند و حاکمیت جمهوری اسلامی ذیل این عنوان به سیاست‌های تنش‌زای خود ادامه می‌دهد.
احمد زیدآبادی، عبدالله مومنی، موسی ساکت، سعید نعیمی، علی جمالی، کوهیار گودرزی، حسن اسدی زیدآبادی، بهاره هدایت و میلاد اسدی ازجمله اعضای دفتر تحکیم وحدت هستند که پس از انتخابات ریاست جمهوری دوره گذشته بازداشت و برخی از آنان به حبس‌های بلندمدت محکوم شدند.
دفتر تحکیم وحدت از حمله به سفارت آمریکا پس از انقلاب اسلامی نیز انتقاد کرده و نتیجه گرفته است که «منافع ملی ایران در نتیجه تسخیر سفارت آمریکا به مخاطره افتاد و فصل نوین تحولات کشور را با چالش‌های دو چندان روبه‌رو ساخت.»
۱۳ آبان ماه سال ۱۳۵۸، عده‌ای از دانشجویان که خود را «دانشجویان خط امام» می‌نامیدند، وارد سفارت آمریکا شدند و کارمندان این سفارتخانه را به مدت ۴۴۴ روز گروگان گرفتند. حکومت ایران آن اتفاق را «تسخیر لانه جاسوسی آمریکا» می‌خواند.
دفتر تحکیم وحدت یک سازمان دانشجویی در ایران است که در شهریور ۱۳۵۸ دایر شد؛ این تشکل با شروع دولت اکبر هاشمی رفسنجانی به انتقاد از سیاست تعدیل اقتصادی پرداخت و موقعیت آن از متحد حاکمیت به منتقد حاکمیت تغییر یافت و پس از آن در پیروزی محمد خاتمی به عنوان رئیس‌جمهور نقش برجسته‌ای ایفا کرد.
دفتر تحکیم وحدت در سال ۸۱ به دو شاخه منشعب شد؛ انجمن‌های اسلامی سه دانشگاه رشت، شیراز و شاهرود «طیف اقلیت» یا «طیف شیراز» را تشکیل دادند و شورای مرکزی آن به دلیل برگزاری نشست‌های سالانه خود در دانشگاه علامه طباطبایی به «طیف علامه» معروف شد.

دادستان: رقم اختلاس، سه برابر وثیقه‌‌ها است

غلامحسین محسنی اژه‌ای٬ دادستان کل ایران و سخنگوی قوه قضائیه در گفت‌و‌گوی ویژه خبری ششم آذر ماه شبکه دوم سیما اعمال فشار مقام‌های رده بالای کشور را در جریان رسیدگی به تخلفات پرونده اختلاس سه هزار میلیارد تومانی تائید کرد.
او گفت: این فشار‌ها زمانی سنگین می‌شود که اتهامات به سمت صاحبان قدرت برگردد و زمانی که نتایج تحقیقات به سمت عناصر قدرت برگشت، فشار‌ها سهمگین شد.
غلامحسین محسنی اژه‌ای٬  پاسخ صریحی درباره حضور مقامات رده‌بالای ایران در میان متهمان پرونده نداد و گفت «کسانی که در قدرت هستند و مسائل مربوطه متوجه آنان بوده است، مورد تعقیب و بازجویی قرار خواهند گرفت و امکان بازداشت آنان نیز وجود دارد».
سخنگوی قوه قضائیه در این گفت‌و‌گوی خبری پیشرفت‌هایی که در رسیدگی به پرونده اختلاس کلان حاصل شده است را شرح داد و تاکید کرد که بدهی کنونی بانک‌ها از محل اموال گروه متخلف قابل پرداخت است.

داستان یک حمله «خودجوش»

علی اصغر رمضان پور، تحلیل‌گر سیاسی مقیم لندن، نگاهی دارد به واقعه اشغال سفارت انگلیس در تهران.

«خودجوش» نامی است که دستگاه‌های تبلیغاتی دولت ایران چند ساعت پس از حمله بسیجی‌ها و دانشجویان بسیجی به سفارت بریتانیا و باغ قلهک بر این واقعه نهادند. واقعه‌ای که گزارشگر سرویس جهانی بی‌بی سی در نخستین گزارش خود از آن به عنوان «اقدام برنامه ریزی شده» نام برد.
همزمان تصاویر اولیه ارسال شده به دنیا از طریق رسانه‌ها و شبکه اجتماعی که این روز‌ها خبر‌ها را زود‌تر و دقیق‌تر از رسانه‌های رسمی ایران منتشر می‌کنند، نشان داد که نیروی انتظامی با صبوری ناظر «فعالیت خودجوش» بسیجیان بوده است.
اگرچه پس از اشغال ساختمان و تخریب اموال و غارت اسناد سفارت بریتانیا گفته شد که نیروی انتظامی از گاز اشک آور استفاده کرده است، اما ظاهرا این نمایش تشریفاتی نیروی انتظامی هم چندان پایدار نماند چون ساعتی بعد خبر آمد که دسته‌های عزاداری بسیجی‌ها هم اعلام کرده‌اند که برای اجرای مراسم عزاداری شبانه به سفارت خواهند رفت. خبری که نشانه تثبیت اشغال سفارت و باغ انگلیس برای مدت زمانی نامعلوم تلقی می‌شود.
به این ترتیب نمایشی آغاز شد که مخالفان دولت ایران در شبکه اجتماعی از آن به عنوان تکرار خنده آور و ساختگی اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری دیپلمات‌های آمریکایی توسط دانشجویان طرفدار آیت الله خمینی در سال ۱۳۵۸ یاد کردند.
از این تحولات سریع، که به دست «آدم‌های نا‌شناس» رخ داد که بگذریم، کم کم سروکله چهره‌های نشان دار مجلس ایران و مقامات امنیتی هم پیدا شد که به شرح دلایل رسمی این اقدام پرداختند؛ مقاماتی که گویی آماده بودند تا باب یک گفت‌و‌گوی سیاسی و تبلیغاتی تازه را در داستان دیرپای نزاع جمهوری اسلامی ایران با قدرت‌های غربی بگشایند.
اطلاعیه منتشر شده در رسانه‌های ایران به نقل از حمله کنندگان به سفارت بریتانیا اگرچه آکنده از لحن خشم آلود مرسوم در خطابه‌های دولتی علیه بریتانیا بود، اما نمی‌شد نشانی از خط و نشان‌های سیاسی مشخص در آن یافت.
این زبان آشکارا متفاوت از زبان سیاسی اشغالگران سفارت آمریکا در سال ۱۳۵۸ بود. کلمات و لحن به کار رفته در اطلاعیه اشغالگران تکرار‌‌‌ همان مفاهیمی است که از زمان اعتراضات دو سال پیش رای دهندگان علیه تقلب در انتخابات ریاست جمهوری به طور پیوسته از سوی دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی به کار گرفته می‌شود. با چنین ارزیابی این پرسش در ذهن شکل می‌گیرد که سازمان دهندگان پشت پرده این ماجرا را کجا می‌توان یافت؟
در نخستین ساعت‌های پس از حمله، به آنچه در عرف حقوقی منافع قانونی دولت انگلیس نامیده می‌شود، سه نماینده مجلس حرف‌هایی زدند که به نوعی بیانیه‌های سیاسی پس از اشغال محسوب می‌شد.
محمد کرمی راد، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، این اقدام را مثبت توصیف کرد. آقای کرمی راد گفت ایران نگران هیچ تحریم و تهدیدی نیست. اما در جملات بعدی گفت که این اقدام «پاسخی دندان شکن به اراجیف» بریتانیاست.
همزمان محمود بیغش، عضو دیگر کمیسیون امنیت مجلس، در حمایت از این اقدام گفت «تمام تلاش انگلیس تاکنون تحریک و تجهیز کشور‌ها» علیه دولت ایران بوده و به تحریم بانک مرکزی ایران توسط بریتانیا اشاره کرد. اشاره‌ای که آشکارا خلاف سخنان پیشین مقامات ایران است که تحریم بانک مرکزی را کم اهمیت ارزیابی می‌کرد.
در واکنشی دیگر حمید رسایی عضو فراکسیون نزدیک به دولت در مجلس که خود در صحنه اشغال سفارت حاضر بوده است از دولت انگلیس خواست که از مصوبه مجلس در کاهش روابط با بریتانیا خوشحال باشد، چرا که خشم علیه انگلیس را کنترل کرده است.
این لحن اگرچه تهدید آمیز است اما هسته اولیه یک درخواست دیپلماتیک از دولت بریتانیا را هم در خود دارد. او هم دولت بریتانیا را به قطع کامل روابط تهدید کرده است و هم از دولت بریتانیا خواسته است تا اصطلاحا «جبران» کند و «زبان درازی» نکند. به تعبیری دیگر دولت بریتانیا را تهدید کرده است که در برابر اشغال سفارت خود اقدام تلافی جویانه شدیدی نشان ندهد.
این بیانیه‌های سیاسی ناظر بر اشغال در حالی به زبان آمد که مقامات رده بالا‌تر ترجیح داده بودند به انتظار واکنش‌های جهانی بنشینند تا ببینند چه پیش می‌آید.
در آن ساعت‌های اولیه هنوز خبری از محکومیت این اقدام توسط روسیه، مهم‌ترین متحد بین‌المللی ایران، نبود محکومیتی که ساعتی بعد رخ داد و ابعاد گسترده پیامد‌های بین‌المللی این اقدام را نشان داد.
ساعتی پس از واکنش روسیه وزارت امور خارجه ایران از این اقدام ابراز تاسف کرد، بر مصونیت دیپلماتیک اماکن متعلق به بریتانیا تاکید کرد و قول داد که مسئله را بررسی کند. تقریبا همزمان با اطلاعیه وزارت امور خارجه نیروی انتظامی ایران هم گفت که اوضاع در اطراف سفارت و باغ سفارت انگلیس آرام شده و دانشجویان حمله کننده دستگیر شده‌اند و به مقامات قضایی تحویل داده خواهند شد.
با نگاهی به روند این موضع‌گیری‌های سیاسی به نظر می‌رسد که مقامات ایرانی به دنبال این بوده‌اند که به رغم نشانه‌های روشن در برنامه ریزی حکومت برای انجام این اقدام، تلاش کنند تا با آمیزه‌ای از تهدید و رفتار دوگانه به محدود کردن اثر آن بر رفتار قدرت‌های غربی بپردازند.
ناظران تحولات نزاع جمهوری اسلامی به یاد می‌آورند که در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی هر‌گاه جمهوری اسلامی می‌خواست ضرب شست عملی به عنوان پاسخ به غرب و به ویژه آمریکا نشان دهد، بی‌آنکه نامی از جمهوری اسلامی برده شود، بمبی در جایی منفجر می‌شد یا اقدامی علیه اماکن و اشخاص کلیدی نزدیک به آمریکا در جایی از جهان رخ می‌داد.
آخرین نمونه از این جنگ پنهان دیپلماتیک و امنیتی را می‌توان در مقابله‌های ایران با حضور آمریکا در عراق و افغانستان و لبنان به یاد آورد. مقابله‌هایی که اگرچه هیچگاه دولت ایران مسئولیت آن را نپذیرفت اما در میان ناظران سیاسی روشن بود که ریشه بسیاری از بمب گذاری‌ها و ترور‌ها در چه نزاعی نهفته است.
به تدریج و به ویژه پس از اینکه سر نخ‌هایی از دست داشتن ایران در ماجرای چند بمب گذاری و عملیات تروریستی در منطقه خاورمیانه به دست آمد، مقامات ایرانی به این نتیجه رسیدند که راه خود را با احتیاط بیشتری دنبال کنند تا به کمند اتفاق نظر جهانی آشکار علیه ایران نیافتند.
از آن زمان تا کنون هیچ اقدامی که رسما منسوب به ایران باشد به طور فیزیکی علیه مقام‌ها و اماکن متعلق به قدرت‌های غربی صورت نگرفته بود. به این ترتیب ماجرای حمله به سفارت بریتانیا حتی اگر با چرخش دیپلماتیک دولت ایران حل و فصل شود و خود جوش نامیده شود، نخستین حمله فیزیکی آشکار ایران به کشور‌های قدرتمند غربی در قرن بیست و یکم و پس از بیش از یک دهه محسوب می‌شود.
این اقدام ایران برخلاف اقدام‌های سه ده پس از گروگانگیری دیپلمات‌های آمریکایی در درون خاک ایران صورت گرفته است. این به خودی خود نشانه‌ای از آن است که دولت ایران ترجیح داده است حداقل فعلا ریسک اقدام آشکار فیزیکی علیه منافع قدرت‌های غربی در خارج از مرزهای ایران را کنار بگذارد.
این تحول به آن معناست که تا حدی از دامنه توان عملیاتی ایران برای دست زدن به اقدام‌هایی فرا‌تر از رجز خوانی‌های سیاسی کاسته شده است. در چنین شرایطی به ن‍ظر می‌رسد که بعید باشد که حتی دستگاه تبلیغاتی ایران هم بتواند این اقدام را نشانه‌ای از قدرت ایران بنمایاند.
از منظر امنیتی اشغال برنامه ریزی شده سفارت بریتانیا توسط جناح‌های حاکم بر ایران بیش از ان که تهدیدی برای قدرت‌های غربی باشد ـ حتی صرف نظر از بهره‌های تبلیغاتی و سیاسی که برای غرب و بریتانیای درگیر در بحران‌های اقتصادی دارد ـ اقدامی برای تغییر شدید در فضای روانی در درون ایران در آستانه نمایش انتخاباتی و همچنین برای افکار عمومی متاثر از تبلیغات دولت ایران در جهان محسوب می‌شود. شاید به همین دلیل مقامات ایرانی به سرعت کوشیده‌اند تا پیامد‌های بین المللی اشغال سفارت بریتانیا را کنترل کنند. اما گذشته از این کاربرد‌های داخلی نمی‌توان انکار کرد که این ماجرا پیغامی هم برای بریتانیا دارد که این روز‌ها مهم‌ترین متحد آمریکا در افزایش فشار بر ایران است.
ایران اگرچه می‌گوید که نگران اقدامات غرب علیه خود و برنامه اتمی و مبادلات تجاری‌اش با جهان نیست اما این اقدام نشان می‌دهد که دوست دارد به غرب بگوید آماده توسعه دادن اقدامات تلافی جویانه خود علیه غرب است حتی اگر به قیمت وارد کردن خسارت به منافع خود باشد؛ چیزی شبیه به‌‌‌ همان منطق اقدام‌های بدون ترمز و فرمانی که زمانی روزنامه کیهان در اصرار خود بر برنامه اتمی‌اش و کوتاه نیامدنش در برابر فشار‌های داخلی از آن سخن می‌گفت.
شاید پیام اشغالگران خودجوش این باشد که حاضرند برای ادامه معادله وحشتی که در منطقه به راه افتاده است از هر ابزاری استفاده کنند حتی به قیمت افتادن به دام انزوای مطلق در جامعه جهانی و سپردن زمام امور به دست نیروهایی تندرو‌تر از دولتی که بر سر کار است.

آلمان سفیر خود را برای «مشورت» فراخواند

دولت آلمان روز چهارشنبه اعلام کرد که سفیر خود در ایران را برای «مشورت» درمورد حمله به سفارت بریتانیا در تهران فراخوانده است.

وزارت خارجه آلمان با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که درپی حوادث دیروز در تهران گوئیدو وستروله، وزیر خارجه، تصمیم گرفته سفیر آلمان در ایران را برای مشورت به برلین فراخواند.
پیش از این وزارت خارجه آلمان اعلام کرد که سفیر ایران در برلین را برای بررسی حمله به سفارت بریتانیا فراخوانده است و از تهران خواسته است تا از سفارت‌خانه‌ها محافظت کند.
درپی حملات روز سه‌شنبه به مجموعه‌های دیپلماتیک بریتانیا در تهران، یک مدرسه آلمانی در تهران همچنان تعطیل است اما خسارتی به این مدرسه وارد نشده است.
روز سه‌شنبه هشتم آذر (۲۹ نوامبر) گروهی از معترضان که خبرگزاری‌های ایران آنان را دانشجو نام بردند، در حمایت از مصوبه مجلس درمورد کاهش سطح روابط با آمریکا و اعتراض به سیاست‌های لندن دربرابر تهران، به ساختمان سفارت بریتانیا در مرکز تهران و اقامتگاه کارکنان سفارت در باغ قلهک حمله و اموال را تخریب کردند.
حمله‌کنندگان همچنین شش نفر از کارمندان سفارت را گروگان گرفتند که عصر دیروز با تلاش پلیس دیپلماتیک آزاد شدند.
حمله به مجموعه‌های سفارت بریتانیا در تهران با واکنش و محکومیت شماری از کشورهای اروپایی، آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل روبه‌رو شده است.
دولت بریتانیا نیز سفارت این کشور در تهران را تعطیل کرده و تمام کارکنان خود را از ایران فراخوانده است.
هم‌زمان وزارت امور خارجه بریتانیا دستور تعطیلی فوری سفارت ایران در بریتانیا را صادر کرده و به کارمندان این سفارت‌خانه «۴۸ ساعت» فرصت داده تا خاک بریتانیا را ترک کنند.
دولت نروژ نیز اگرچه عضو اتحادیه اروپا نیست اما به نشانه همبستگی با بریتانیا، سفارت خود در تهران را تعطیل کرده است.
وزیران امور خارجه دانمارک و سوئد نیز حمله به سفارت بریتانیا در تهران را محکوم کردند. وزارت خارجه سوئد سفیر ایران در این کشور را برای بررسی حمله «غیرقابل قبول» به سفارت بریتانیا در تهران فراخوانده است.
وزارت خارجه سوئد درعین حال اعلام کرده که استکهلم قصد ندارد مانند آلمان سفیر خود را از تهران فراخواند.

خیانتهای جمهوری اسلامی به ایران یکی پس از دیگری(بخش اندرونی کامل‌ترین خانه تهران تخریب شد)

تصاویر منتشر شده از تخریب خانه نصیرالدوله به عنوان کامل‌ترین خانه در تهران از نظر شاخص‌های معماری ایرانی حکایت دارد.

خبرگزاری مهر روز چهارشنبه ۹ آذرماه، با انتشار تصاویر و گزارشی ضمن انتقاد از بی‌توجهی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران، نوشت که بارش برف و باران در روزهای گذشته این اثر ثبت شده را به ویرانه تبدیل کرده است.
بر اساس نظر کارشناسان آثار تاریخی، خانه دو طبقه نصیرالدوله زیباترین و کامل‌ترین خانه تاریخی تهران است؛ چرا که این خانه تنها خانه‌ای است که در کنار معماری زیبا، دارای همه الحاقات یک خانه سنتی ایرانی شامل منزل قدیمی، آشپزخانه، حمام قدیمی، درشکه خانه، بادگیر، اندرونی، بیرونی و سایر الحاقات یک خانه قاجاری است.
نصیرالدوله که آصف‌الدوله هم خوانده می‌شود، وزیر فرهنگ و معارف ناصرالدین شاه بوده و منزلش‌ در خیابان امیرکبیر و در کوچه میرزا محمود وزیر قرار دارد.
کتیبه چوبی باقی مانده در خانه، تاریخ ۱۲۷۲ را نشان می‌داد که حکایت از آن دارد که این بنا متعلق به دوران ناصرالدین شاه قاجار است.
در همین حال گزارش‌های منتشر شده از سال ۱۳۸۲ نشان می‌دهد که سازمان میراث فرهنگی برنامه‌ای برای بازسازی و ترمیم این خانه تاریخی نداشته است.
در گزارش خبرگزاری مهر نیز اشاره شده است که این واحد مسکونی اشتباها به جای خانه تاریخی حسن مدرس خریداری شد و بررسی‌های بعدی کارشناسان این سازمان را مجاب به بازسازی آن کرد.
مجلس ایران سال ۱۳۸۲ و در سالروز درگذشت حسن مدرس تصویب کرد که بودجه‌ای معادل یک میلیارد و صد میلیون تومان برای حفظ و بازسازی منزل این روحانی ایران به عنوان «پایگاه عدالت» در نظر گرفته شود.
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هم چندی بعد اعلام کرد که خانه مدرس از مالک شخصی خریداری شده و کار بازسازی آن اغاز می‌شود. به فاصله کمی بعد محسن مدرس نوه اعلام کرد که خانه‌ای که کارشناسان میراث فرهنگی در حال بازسازی آن هستند متعلق به پدربزرگ او نیست.
حسن مدرس یکی از پنج مجتهد ناظر مجلس دوم مشروطه و از روحانیون مخالف رضا شاه بود. با این حال، این سازمان خانه خریداری شده را در دو پلاک به نام خانه و تالار آینه در سال ۸۲ و ۸۳ ثبت کرد.
بخش‌هایی از این خانه دو هزار متر مربعی مانند کالسکه خانه هم تا اواسط سال ۸۸ از محل اعتبارات استان تهران مرمت شد اما طبق اعلام سازمان میراث فرهنگی به دلیل کمبود اعتبار بازسازی کل بنا از یک سال و نیم پیش متوقف مانده بود.
همچنین هنگام آغاز بازسازی خانه نصیرالدوله اعلام شد که حدود ۴۰۰ تن خاک از آن خارج شد.چون نزدیک به دو دهه ساکنان اطراف محل از محدوده این بنا به عنوان زباله دانی استفاده می‌کردند.
ایران حدود یک میلیون و دویست هزار اثر و محوطه تاریخی دارد که چگونگی حفظ و نگهداری آنها نگرانی کارشناسان و فعالان این بخش را به دنبال داشته است.
چندی پیش اعلام شد که شمار آثار تاريخي نيازمند به مرمت در استان تهران بیش از ۳ هزار اثر است که ۹۰۰ اثر به ثبت رسيده است.
این در حالی است که گزارش‌های منتشر شده حکایت از شتاب گرفتن روند تخریب میراث فرهنگی و آثار تاریخی در ایران دارد و این موضوع به یکی از نگرانی‌های فعالان این حوزه و کارشناسان آثار تاریخی تبدیل شده است.
کمبود بودجه، عدم مدیریت دقیق بر آثار تاریخی و مرمت آنها و صدور مجوز ساخت و ساز بی‌توجهی به شرایط خاص نگهداری این ابنیه از جمله موارد انتقادی فعالان این بخش مخصوصا طی چند سال گذشته بوده است.

چهارسال زندان برای پزشک شخصی مایکل جکسون

عکس از: AP

Judge Michael Pastor (R) listens as Jackson family representative, attorney Brian Panish (L) speaks at the sentencing hearing of Dr. Conrad Murray, who was sentenced to the maximum four years in the death of pop star Michael Jackson in Los Angeles, November 29, 2011

قاضی دادگاهی در لس آنجلس، «کنراد موری» پزشک شخصی مایکل جکسون را به علت سهل انگاری هایی که در سال ٢٠٠٩ موجب قتل غیرعمد این سلطان موسیقی پاپ آمریکا شد به ٤ سال زندان محکوم کرد.
«مایکل پاستور»، قاضی دادگاه عالی لس آنجلس این حکم دادگاه را به دکتر«کنراد موری» که در اوائل ماه نوامبر پس از محاکماتی چند هفته ای درجریان مرگ نابهنگام مایکل جکسون گناهکار شناخته شد ابلاغ کرد. اما دکتر موری به خاطرکثرت تعداد زندانیان در زندان های لس آنجلس احتمالا نیمی از این مدت محکومیت را بیشتر انجام نداده و پس از دو سال از زندان آزاد خواهد شد.
هنگام قرائت حکم دادگاه، قاضی پاستور دکتر«موری» را یک پزشک سهل انگار و فردی که «اعمالش باعث خجالت و سرافکندگی جامعه پزشکان» است خواند. این قاضی هم چنین خاطرنشان ساخت که «دکتر موری ازحرفه پزشکی خود سوء استفاده کرده و با به کار گرفتن امکانات خود، به طور غیرقانونی برای دستیابی به داروهای مخدر قوی ازجمله «پرپوفول» برای مایکل جکسون اقدام کرده است. او درطول مدت تحقیقات در اطراف مرگ مایکل جکسون به مقامات مسئوول دروغ گفته است و در طول مدت محاکمات خود کوچکترین عکس العملی که نمایانگر پشیمانی او از اعمالی که منجربه مرگ بیمارش شده از خود نشان نداده است.»
تیم دادستانی نیزگفته است که «دکتر موری» دارویی را به مایکل جکسون تجویز کرده که هرگزنمی بایست از آن به عنوان داروی خواب آور استفاده شود. علاوه براین «موری» پس از تزریق چنین داروی خطرناکی به «مایکل جکسون» او را به حال خود رها کرده تا به کارهای شخصی و خصوصی خود رسیدگی کند. «موری» پس از آنکه متوجه شرایط وخیم و نزدیک به مرگ «مایکل جکسون» شد، مدت ها از تماس با گروه امداد پزشکی اورژانس خودداری کرد:«درواقع به این صورت بود که مایکل جکسون که جان خود را به دست دکتر موری سپرده بود به خاطرسهل انگاری های او جان سپرد.»
وکلای مدافع دکتر موری در طول محاکمات او کوشیدند تا ثابت کنند که مایکل جکسون با دست خود «پروپوفول» را به خود تزریق کرده است و این که دکتر موری بی گناه است. دکترموری درنهایت از حضور در صندلی شاهد و بیان وقایع خودداری کرد.
مایکل جکسون در ماه ژوئن ٢٠٠٩ در اطاق خواب قصر مسکونی خود در بورلی هیلز تنها چند روز پیش از آغاز یک تور بازگشت و اجرای کنسرت هایی در انگلستان درگذشت.
علاوه برمحاکمات جنایی ، پدر مایکل جکسون نیز در یک دادگاه شهری علیه «کنراد موری» به خاطر دروغگویی که منجر به مرگ پسر او شده است شکایت و ادعای خسارت کرده است.
درماه ژانویه آینده، دادگاه تازه ای به این مسئله رسیدگی خواهد کرد و دادستان از هم اکنون درخواستی مبنی بر پرداخت ١٠٠ میلیون دلار توسط دکتر موری بابت خسارت به خانواده جکسون به دادگاه ارائه کرده است.

اروپا تحریم واردات نفت از ایران را بررسی می کند

وال استریت جرنال زیرعنوان "نگاه محتاطانه پالایشگاه های اروپائی به احتمال منع واردات نفت توسط اتحادیه اروپا" می نویسد پالایشگاه های اروپائی محتاطانه به جلسه ای در روز پنجشنبه برای تبادل نظر در باره منع واردات نفت از ایران توسط اتحادیه اروپا چشم دوخته اند - اقدامی که به گفته مدیران پالایشگاه ها، واسطه ها و تحلیلگران می تواند به بالارفتن هزینه ها و ضربه زدن به این صنعت هم اینک متزلزل و درگیر در رقابتی جهانی بیانجامد.

این پالاِیشگاه های اروپائی نه تنها باید برای پیدا کردن نفت خامی که جایگزین نفت ایران شود تلاش کنند، بلکه با مشکل پیدا کردن نفتی با کیفیت مشابه نیز مواجه اند، که در غایت به پرداخت قیمت هائی بالاتربرای نفتی مرغوب تر از آنچه تاکنون وارد تصفیه خانه هايشان می شد، منجر خواهد شد.

تحلیلگران می گویند پائین رفتن سود پالایشگاه ها، به معنای بالا رفتن قیمت ها برای مصرف کنندگان، احتمال کمبود سوخت در فصل زمستان، و حتی تعطیل شدن بعضی از پالایشگاه ها در اروپاست.

بعکس، رقیبان آسیائی اروپا، و بعضی از پالایشگاه های آمريکا، می توانند سود ببرند زیرا قادر خواهند بود فرآورده های تصفیه شده بیشتری را، نظیر گازوئیل و سوخت حرارتی، به اروپا صادر کنند.

در این میان ایران به رغم از دست دادن بازارهای اروپائی خود، در صورت برقراری تحریم، کماکان می تواند به فروش نفت خام خود به آسیا ادامه دهد - که هم اکنون مقصد دو سوم نفت صادراتی ایران است.

همزمان با تشدید تشنج های ناشی از برنامه اتمی ایران، وزیران امور خارجه اتحادیه اروپا قرار است روز پنجشنبه برای تبادل نظر در باره وضع تحریم هائی جدید علیه تهران، از جمله منع واردات نفت، جلسه ای داشته باشند.

در حالی که هنوز روشن نیست منع واردات نفت از ایران قطعا به تصویب می رسد، واسطه ها و پالایشگاه ها از هم اکنون به نفت عربستان سعودی، روسیه و کشورهای غرب آفریقا به عنوان جایگزینی ممکن برای نفت ایران چشم دوخته اند.

بنا به محاسبات آژانس بین المللی انرژی، ایران در سه ماهه دوم سال جاری روزانه ۸۷۰ هزاربشکه نفت به اروپا صادر کرده است که بیشتر آن به اسپانیا، ایتالیا و یونان فرستاده شده است. جمهوری اسلامی ایران یکی از سه صادرکننده عمده نفت خام به اروپاست.

چطور ممکن است دولت و حکومتی که به جان و اموال و عقاید هموطنانش احترام نمی گذارد ٬به حقوق میهمان و همسایه دست درازی نکند؟

عکس از: AP

حمله به سفارت بریتانیا در تهران که در روز گذشته اتفاق افتاد، عکس العمل جامعه جهانی را در محکوم کردن آن به شدید ترین وجه ممکن برانگیخت.
علاوه بر آن بسیاری از رسانه های بین المللی این اقدام محکوم کننده را تجدید خاطره گروگان گیری دیپلومات های آمریکائی در ٣٢ سال پیش در تهران دانستند، خاطره ای که باید آن را نخستین گام انزوای جمهوری اسلامی ایران در جامعه بین المللی به شمار آورد.
حمله دانشجویان به سفارت بریتانیا در روز ٣ شنبه با واکنش های شدیدی از سوی بین المللی روبرو شد.
آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل متحد مشترکاً این حمله را محکوم کردند.
باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا ساعتی بعد در ملاقاتی که در دفتر کار خود در کاخ سفید با «مارک روت» نخست وزیر هلند داشت، شدیداً این اقدام را که بر خلاف قانون بین الملل بود؛ محکوم کرد.
آقای اوباما گفت این چنین رفتاری قابل قبول نیست و من قویاً به دولت ایران توصیه می کنم که عاملین آن را به (مجازات) برساند.
آقای اوباما گفت هر دوی ما عمیقاً متعهد به آن هستیم که ایران از تعهدات بین المللی خود از جمله برنامه اتمی اش تبعیت می کند. وی سپس به مسؤولیت ایران در حمایت از دیپلومات های مقیم تهران اشاره کرد.
در همین راستا، جی کارنی سخنگوی کاخ سفید در کنفرانس خبری خود در روز ٣ شنبه به حفاظت از دیپلومات ها ( از سوی ایران) نیز اشاره کرد که نه تنها از آنان حمایت کند بلکه تلاش در ترور آنان نیز نکند، مسئله ای که ما چندی پیش با آن روبرو شدیم.
اشاره سخنگوی کاخ سفید به طرح ترور سفیر عربستان سعودی در واشنگتن بود که گفته شد توسط جمهوری اسلامی ایران بوده آست.
سخنگوی کاخ سفید سپس در مورد حادثه حمله به سفارت بریتانیا در تهران گفت باید بگویم که رفتارهای خارج از قاعده بین المللی توسط ایران کاملاً جا افتاده شده است.
حمله به سفارت بریتانیا در تهران پی آمدهای دیگری را نیز علاوه بر محکوم کردن جامعه بین المللی به دنبال داشته است. بلافاصله پس از آن که سفارت بریتانیا تصمیم به اعزام دیپلومات های خود از تهران گرفت و نخستین گروه آن بامداد روز چهار شنبه وارد دوبی شد، دولت نروژ نیز سفارت خود را در تهران تعطیل کرد.
آلن ژوپه وزیر امور خارجه فرانسه نیز در واکنش به این اقدام از سوی دولت متبوع خود در بیانیه ای گفت «فرانسه مقامات دولت ایران را مسؤول تاًمین امنیت تمام هیئت های دیپلوماتیک مقیم تهران می شناسد». رم و همچنین مسکو نیز بیانیه های مشابهی را در این زمینه صادر کرده اند.
در اواخر روز ٣ شنبه آژانس خبری مهر گفت که وزیر امور خارجه ایران در اعلامیه ای " نهایت تاًسف خود را از این حادثه که توسط گروه کوچکی صورت گرفته، ابراز داشته است".

دیپلمات های ایران از بریتانیا اخراج می شوندو اولین اعتراض چینی های خائن فقط برای حفظ منافع خودشان٬نه به جهت اقدامی بشردوستانه و بین المللی

عکس از: AP

بریتانیا دستور داده است سفارت جمهوری اسلامی ایران در لندن بی درنگ بسته شود. بریتانیا سفارت خود در تهران ر ا تعطیل کرده است.
ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا این تصمیم را روز چهارشنبه، یک روز پس از آن که معترضین به دو مجتمع دیپلماتیکی بریتانیا در تهران حمله کردند، در پارلمان اعلام کرد و گفت به کارمندان دیپلماتیکی ایران دستور داده شده است ظرف ٤٨ ساعت از کشور خارج شوند.
هیگ افزود پاسخ بریتانیا نشانی بر قطع مناسبات با ایران نیست. وی با این وجود گفت این اقدام مناسبات با ایران را به «پایین ترین سطح که با ادامه مناسبات دیپلماتیک تطبیق می کند»، کاهش می دهد.
دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا روز سه شنبه گفت ایران بدلیل خودداری از محافظت از سفارت و یک مجتمع دیگر در برابر اسلامگرایانی که پنجره های سفارت را شکستند و دفاتر آنرا غارت کردند با «پیامدهایی جدی» روبرو است.
اسلامگرایان برای منعکس کردن خشم دولت از تحریم هایی که بریتانیا هفته پیش بر ایران برقرار ساخت، در خارج از ساختمان سفارت جمع شده بودند.
در این میان، نروژ سفارت خود در تهران را بسته است.
دولت نروژ گفت سفارت خود در تهران را سه شنبه شب به دلیل نگرانی های امنیتی مرتبط با حمله به سفارت امریکا بست. اما اعلام کرد شماری از دیپلمات های نروژی در حال حاضر در تهران باقی خواهند ماند.
آلمان سفیر خود در تهران را برای رایزنی فراخواند.
علی لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی ایران روز چهارشنبه گفت پلیس سعی کرد آرامش را حفظ کند. او همچنین از بیانیه روز سه شنبه شورای امنیت در محکوم ساختن رویدادها انتقاد کرد و آنرا عملی شتابزده برای پوَشاندن «جنایات انگلیس و امریکا» نامید.
با این حال ، حملات روز چهارشنبه با انتقاد های بین المللی بیشتر روبرو شد.
دفتر بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد گفت او هنگام ملاقات با یک مقام بریتانیایی در حاشیه کنفرانسی در بوسان در کره جنوبی، خشم و ناراحتی خود را ابراز داشت و از ایران خواست در باره حمله به سفارت بریتانیا تحقیق کند و گام های لازم را برای پرهیز از تکرار آن در آنجا یا دیگر هیات های دیپلماتیکی بردارد.
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا که او نیز به بوسان رفته است، حمله ها را «اهانتی نه فقط به مردم بریتانیا، بلکه همچنین به جامعه بین المللی» نامید و محکوم کرد. او گفت واشنگتن انتظار دارد تهران از جان و اموال دیپلمات ها بر اساس کنوانسیون های بین المللی حفاظت کند.
وزارت امور خارجه چین گفت حملات به سفارت با قوانین و معیارهای بین المللی مغایر است و باید به گونه ای مناسب با آنها برخورد شود. ایران یک فروشنده عمده انرژی به چین است و این از جمله موارد نادری است که پکن از تهران انتقاد می کند.

سفارت بريتانيا در تهران تعطيل شد

عکس از: Reuters

بریتانیا در اعتراض به حملات گروه های افراطی به سفارت خود در تهران، اعلام کرد که سفارت را تعطيل کرده و کارمندان خود را از ايران خارج می کند. در همین حال نروژ سفارت خود در تهران را بسته است.
در پی حملاتی به دو مجتمع سفارت بریتانیا در تهران، وزارت امور خارجه بريتانيا روز چهارشنبه با انتشار بيانيه ای اعلام کرد به برخی از کارمندانش دستور خروج از ايران را داده است زیرا ایمنی پرسنل سفارت و خانواده های آنها ارجحیت فوری دارد.
نخستين اطلاعیه وزارت امور خارجه شمار کارمندانی را که خارج می شوند مشخص نکرده بود. دیپلمات های غربی به خبرگزاری فرانسه گفتند نخستین گروه کارمندان روز چهارشنبه برای عزیمت به دوبی به فرودگاه تهران برده شدند.
دولت نروژ گفت سفارت خود در تهران را سه شنبه شب بدلیل نگرانی های امنیتی مرتبط با حمله به سفارت بريتانيا بست. اما اعلام کرد شماری از دیپلمات های نروژی در حال حاضر در تهران باقی خواهند ماند.
دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا، روز سه شنبه (هشتم آذرماه) گفت ایران بدلیل خودداری از محافظت ازسفارت و یک مجتمع دیگر (باغ قلهک) در برابر اسلامگرایانی که پنجره های سفارت را شکستند و دفاتر آنرا غارت کردند با «پیامدهایی جدی» روبرو است.
اسلامگرایان برای منعکس کردن خشم دولت از تحریم هایی که بریتانیا هفته پیش بر ایران برقرار ساخت، در خارج از ساختمان سفارت جمع شده بودند.
حمله به سفارت بريتانيا با انتقاد های بین المللی روبرو شد. دفتر بان کی – مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، گفت او هنگام ملاقات با یک مقام بریتانیایی در حاشیه کنفرانسی در بوسان (کره جنوبی)، خشم و ناراحتی خود را ابراز داشت، و از ایران خواست در باره حمله به سفارت بریتانیا تحقیق کند و گام های لازم را برای پرهیز از تکرار آن در آنجا یا دیگر هیات های دیپلماتیکی بردارد.
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه امریکا، که او نیز به بوسان رفته است، حمله به سفارت بريتانيا را «اهانتی نه فقط به مردم بریتانیا بلکه همچنین به جامعه بین المللی» نامید و محکوم کرد. او گفت واشنگتن انتظار دارد تهران بر اساس کنوانسیون های بین المللی از جان و اموال دیپلمات ها حفاظت کند.
وزارت امور خارجه چین گفت حملات به سفارت بريتانيا با قوانین و معیارهای بین المللی مغایر است و باید به گونه ای مناسب با آنها برخورد شود. ایران یک فروشنده عمده نفت به چین است و مورد اخير از موارد نادری است که پکن از تهران انتقاد می کند.
علی لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی ایران، روز چهارشنبه گفت پلیس سعی کرد آرامش را حفظ کند. او همچنین از بیانیه روز سه شنبه شورای امنیت در محکوم ساختن رویدادها انتقاد کرد و آنرا عملی شتابزده برای پوَشاندن «جنایات انگلیس و امریکا» نامید.

سفر احمد شهيد برای تحقیق در مورد نقض حقوق بشر در ایران

عکس از: AP

دکتر احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران، اولین سفر تحقیقاتی اش را به سه کشور اروپایی برای تهیه گزارش و دیدار با ایرانیان در تبعید از روز چهارشنبه ۳۰ ماه نوامبر به مدت یک هفته آغاز می کند.
احمد شهید، وزیر خارجه اسبق کشور مالدیو، برای جمع آوری اطلاعات در مورد چگونگی نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی به کشورهای آلمان، فرانسه و بلژیک به مدت یک هفته سفر می کند. وی قرار است در این رابطه با ایرانیان ساکن این کشورها به گفتگو بنشیند.
در آخرین روز این سفر تحقیقاتی، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای بررسی حقوق بشر در ایران در یک کنفرانس مطبوعاتی در روز پنجشنبه ۸ ماه دسامبر در ساعت ۱۰:۳۰ صبح در شهر بروکسل در دفتر سازمان ملل متحد شرکت خواهد کرد.
در بیانیه ای که کمیساریای عالی حقوق بشر در ژنو منتشر کرده، آمده است از زمان انتصاب در ماه اوت، آقای شهید چندین بار رسما از دولت جمهوری اسلامی خواسته است تا برای انجام تحقیقات در مورد چگونگی نقض حقوق بشر به ایران سفر کند و تاکنون هیچ پاسخ مثبتی از آنها دریافت نکرده است. گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد همچنین از دولت جمهوری اسلامی خواسته است تا به تعهدات خود به شورای حقوق بشر پایبند باشد و در این رابطه مقامات این دولت را تشویق به همکاری کرده است.
در این بیانیه به نقل از گزارشگر ویژه بررسی حقوق بشر در ایران آمده است که او تمامی کوشش خود را بکار خواهد گرفت تا مقامات دولت جمهوری اسلامی با وی همکاری کنند. احمد شهید در این رابطه می گوید: سفر به ایران به او این امکان را می دهد تا شرایط کشور را به نحو بهتری درک کند و همچنین کمک خواهد کرد تا او زمینه های همکاری را بهتر بشناسد و بالاخره از طریق گفتگوهای سازنده با مقامات دولت جمهوری اسلامی او می تواند گزارشی تهیه کند که در برگیرنده همه دیدگاهها باشد.
احمد شهید در این بیانیه گفته است در اولین سفر تحقییقاتی خود به کشورهای آلمان، فرانسه و بلژیک با ایرانیان در تبعید، قربانیان نقض حقوق بشر و سازمان های مختلف دولتی و غیردولتی و نمایندگان جامعه مدنی در این کشورها در مورد امور مربوط به حقوق بشر در ایران به طور همه جانبه به گفتگو خواهد نشست و نتیجه این تحقیقات بخشی از گزارش او به شورای حقوق بشر خواهد بود که قرار است در ماه مارس سال آینده به این نهاد ارائه شود.

روسيه ايستگاه رادار ضدموشکی کالينين گراد را راه اندازی کرد

عکس از: AP

روسيه رسماً ايستگاه رادار ضدموشکی جديد خود را در کالينين گراد در منطقه دريای بالتيک راه اندازی کرد. روسيه می گويد اين اقدام برای مقابله با خطر دفاع موشکی مشترک آمريکا - ناتو است که در اروپا مستقر می شود.
دميتری مدودف، رييس جمهوری روسيه، که روز سه شنبه اين تاسيسات جديد را افتتاح کرد گفت که اين اقدام، آمادگی روسيه را در واکنش به آنچه وی خطرات از سوی سامانه دفاعی اروپايی خواند، نشان می دهد.
واشنگتن می گويد، سپر دفاع موشکی اروپا برای تقويت امنيت متحدان آمريکا در اروپا و همچنين روسيه طراحی شده است و در مقابله با حملات موشک های دوربرد از سوی کشورهايی چون ايران، مستقر می شود.
وزير امور خارجه روسيه، در ماه اکتبر سال جاری، گفت: استقرار سپر موشکی توان ضدموشکی آمريکا در اروپا را بطرزی چشمگير افزايش می دهد. روسيه نگران است اين سامانه دفاعی، در صورتی که عليه تاسيسات هسته ای استراتژيک روسيه هدف گيری شود، امنيت آن کشور را به خطر اندازد.
روسيه می خواهد آمريکا و اروپا ضمانت قانونی بدهند که اين سامانه موشکی به سمت روسيه هدف گيری نخواهد شد؛ اما آمريکا، تا کنون، مايل به قبول چنين تعهدی نبوده است.

نگاهی به مناقشات بین ایران و بریتانیا

تنش بین بریتانیا و ایران به قرن ۱۹ و زمانی که لندن امتیازات اقتصادی بزرگی بدست آورد باز می گردد. بریتانیا بعدا کنترل عمده ای بر صنعت نفت ایران برقرار ساخت. برای دهه ها، ایرانیان توطئه اندیش، بریتانیا را به مداخله در امور ایران متهم کرده اند، که سرنگونی شاه در ۱۹۷۹ از آن جمله است.
برخی از رویدادهای اخیر از این قرار هستند:
آوریل ۱۹۸۰
مردان مسلح ایرانی به سفارت کشور در لندن هجوم می برند و ۲۴ نفر را به گروگان می گیرند. نیروهای ویژه بریتانیا بعدا ساختمان را پس می گیرند و پنج نفر از مهاجمان را، که گفتند به سرکوب در ایران اعتراض می کردند، می کشند.
فوریه ۱۹۸۹
خمینی فتوایی صادر می کند و به مسلمانان دستور می دهد سلمان رشدی نویسنده بریتانیایی را بکشند و می گوید کتاب «آیه ها شیطانی» او اهانتی به اسلام است. ایران بعدا مناسبات دیپلماتیکی با بریتانیا را قطع می کند. روابط آنها ۱۰ سال بعد عادی می شود.
مارس ۲۰۰۷
ایران ۱۵ پرسنل نیروی دریایی بریتانیا را به اتهام ورود غیر قانونی به آبهای ایران بازداشت می کند. بریتانیا این ادعا را رد می کند. ملوانان ماه بعد آزاد می شوند.
ژوئن ۲۰۰۷
وزارت امور خارجه ایران تصمیمی بریتانیا را به اعطای لقب شوالیه گری به سلمان رشدی محکوم می کند، و آنرا اهانتی به جهان اسلام می نامد.
ژوئن ۲۰۰۹
بریتانیا بر اساس تحریم هایی که بر ایران به دلیل برنامه اتمی وضع شد، برخی از دارائی های ایران را مسدود می کند. رهبر ایران بریتانیا را «شیطانی ترین» دشمن کشور می ماند، و اظهار نطر می کند که بریتانیا در ناآرامی های مرتبط با انتخاب دوباره محمود احمدی نژاد رییس جمهوری نقش داشت.
نوامبر ۲۰۱۱
بریتانیا در تحریم جدیدی علیه آنچه کوشش ایران برای ساختن تسلیحات اتمی گفته می شود، مناسبات مالی با بانک های ایران را قطع می کند. دو روز پس از آن که پارلمان ایران رای می دهد سطح روابط با بریتانیا در پاسخ به تحریم های جدید پایین بیاید، معترضین ایرانی به سفارت امریکا در تهران حمله می کنند.

اگه من خدا بودم

اگه من خدا بودم٬نمیذاشتم رو زمین سیل بیاد٬نمیذاشتم تا بیادو بِبَره هر چی که هست و رو زمین٬میدیدم کودک زیبا و غمین ٬که میگرده رو زمین٬نمیذاشتم که زمین پر بشه از اینهمه انسان حزین٬نمیذاشتم که میون بنده هام پر بشه از اینهمه کین٬اگه من خدا بودم٬نمیدادم یاد بندم دروغارو به یقین٬نمیگفتم که منم گُنده ترین٬دور از اون دستای زیبای شما٬که همیشه ٬رو بسوی آسمونن به کمین٬نمیذاشتم تا شما چیزی بگین٬از غم و غصه هاتون روی زمین٬اگه من خدا بودم٬نمیدادم یادتون دشمنی رو٬تا که سامون بگیرین بدون کین٬نمیدادم یادتون نقطه یعنی آخرشین٬شماهارو نمیذاشتم که ته یه خط باشین٬نقطه رو از ته خط بَرِش میداشتم٬سر خط میذاشتم اونو به یقین٬نقطه رو برش میداشتم از سر زحمتتون٬تا شماها بدونین رحمتشین٬تا شماها ببینین اون که خداست کنارشین٬اگه من خدا بودم٬کنار تَک تَکتون مینشستم به خدا٬تا بدونین اونیکه یه عمریه٬تو هوا تو آسمون دنبالشین٬اومده روی زمین٬تا ببینه شماها نزدیکشین٬اگه من خدا بودم٬شایدم خونه میکردم وسط ایران زمین٬ شایدم عشق به یک دختر پاک و مینوشتم رو جبین٬ اینجوری خداتونم مثل شما٬داره یک یار قشنگ و فکر و ذکرش میشه یارش پس از این٬اگه من خدا بودم ٬همیشه کنارتون زنده میموندم رو زمین٬نمیذاشتم خون بریزه توی اون حموم فین٬بهتون میگفتم اینجا خونمه٬هر دقیقه دلتون خواست ببینینم٬هر چی خواستین و بگین٬اگه من خدا بودم٬آخ اگه من خدا بودم٬یاد میدادم بهتون ٬چه جوری خدا بشین٬یادتون میدادم این راز عجیب و برترین٬خودمم میرفتم و یه گوشه ای از این زمین٬میینشستم پیش یارو لب جوی و من میگفتم که بیا و گذر عمرو ببین٬نه غمو نه دشمنی و نه لعین٬بدون تموم اینها شماها هم میتونین خدا بشین٬بدونِ دوزو کلک٬حرف من همینه و اونه مشق آخرین٬اگه من خدا بودم وای اگه من خدا بودم٬یادتون میدادم عشقو٬ وَمیگفتم که بِرین٬که همینه همه اونی که میباید بدونین٬حالا دیگه شماها هم میتونین خدا بشین٬بدونِ هیچی بدی٬و در آخر اگه من خدا بودم٬نمی آفریدم این مسلمونا رو ٬رو زمین٬ اگه من اونی بودم ٬که شماها میدونین٬همه خوبیهارو٬ میآوردم رو زمین٬ نمیذاشتم یه هیولایی بیاد بنام دین٬دشمنی رو یاد بده به مردم این سرزمین٬اگه من خدا بودم٬اولین بوسه هامو ٬من میکاشتم توی خاک وطن و روی سر ایران زمین٬اگه من خدا بودم آخ خ خ

رایزنی بریتانیا برای پاسخ شدید به اخراج سفیر خود از تهران

سخنگوی نخست‌وزیر بریتانیا از تصمیم ایران برای اخراج سفیر این کشور از تهران اظهار تاسف کرد و گفت که به دنبال گام‌های دیگری برای پاسخ به ایران است.

نمایندگان مجلس ایران روز یکشنبه طرح اخراج سفیر بریتانیا از تهران در عرض دو هفته را تصویب کردند و دیروز نیز شورای نگهبان این مصوبه را تایید کرد.
براساس قانون، پس از تائید شورای نگهبان و با ابلاغ مصوبه از سوی دولت، روابط دو کشور ظرف مدت دو هفته به سطح کاردار کاهش خواهد یافت.
در واکنش به این اقدام، سخنگوی نخست وزیر بریتانیا دوشنبه، هفتم آذرماه به خبرنگاران گفت: بدیهی است که ما از تصمیم ایران برای اخراج سفیرمان از تهران، متاسف هستیم. من فکر می‌کنم این تصمیم به ایران کمکی برای خروج از انزوای بین‌المللی نمی‌کند.
او همچنین گفت: ما به طور دقیق درباره چگونگی پاسخ به این اقدام، فکر خواهیم کرد، در همین رابطه، روسای نمایندگی‌های اتحادیه اروپا در تهران روز دوشنبه جلسه‌ای تشکیل می‌دهند و پنج‌شنبه نیز این مسئله در شورای امورخارجه اتحادیه اروپا برسی خواهد شد.
وزارت امورخارجه بریتانیا دو روز پیش اعلام کرده بود که بریتانیا به اخراج سفیرش از تهران پاسخ «سختی» خواهد داد.

وزارت نفت پیشنهاد کرد: ایرانی‌ها گاز بخرند

اینها (نفت و گاز)همان چیزهایی هستند که قرار بود خمینی مجانی بر سر سفره هامون بیاره یا شاید به خاطر نادانی و بیسوادی اش فرق گلوله و نفت را نمیدانسته٬چون از اول انقلاب تا حالا تنها چیزی که بر سر سفره هامون  اومده گلوله هست و خون جوانانمان٬نه نفت و گاز و...مجانی!!!!

بعد از اعلام پیش فروش نفت خام به مردم، مدیرعامل شرکت ملی نفت سه‌شنبه، هشتم آذر ماه اعلام کرد که برنامه‌ای مشابه برای پیش فروش گاز در دستور کار وزارت نفت قرار دارد.

احمد قلعه‌بانی، مدیرعامل شرکت ملی نفت در گفت‌و‌گو با مهر پیش فروش گاز طبیعی تولیدی میادین را از راهکارهای تازه تامین منابع برای گسترش طرح‌های صنعت نفت و مشارکت شهروندان در تولید و مصرف گاز اعلام کرد.
بر این اساس متقاضیان خرید گاز اعم از شهروندان حقیقی و حقوقی می‌توانند با خرید برگه سهام گاز علاوه بر بهره‌مندی از سود سهام، چهار سال بعد هم از تخفیف خرید گاز طبیعی برخوردار شوند.
قلعه‌بانی در توضیح چگونگی اجرای این طرح گفت: افرادی که نسبت به خرید سهام گاز به صورت پیش فروش مشارکت می‌کنند بعد از چهار تا پنج سال و توسعه میادین گازی از سود گازی که به فروش می‌رسد، بهره‌مند می‌شوند.
طبق مفاد برنامه پنجم توسعه باید در بخش بالادستی صنایع نفت و گاز ایران حدود ۱۵۶ میلیارد دلار سرمایه گذاری انجام شود.

«معاون اول احمدی‌نژاد دستور داد در آمار بیکاری دستکاری شود»

قائم مقام سابق مرکز آمار ایران گفت که نرخ بیکاری در دولت نهم محمود احمدی‌نژاد بعد از دستکاری اجازه انتشار پیدا کرد.

خلیل سعیدی، قائم مقام سابق مرکز آمار ایران، در گفت‌و‌گو با همشهری اقتصادی تصریح کرد که پرویز داودی، معاون اول محمود احمدی‌نژاد در دولت نهم، این دستور را صادر کرد.
آقای سعیدی خود را «شاهد» مثال این ادعا دانست و در توضیح آن گفت که در دوران مسئولیت او در مرکز آمار با موارد متعددی از این دستورات روبه‌رو شده است.
نمونه مورد اشاره او به تهیه نرخ بیکاری در دولت نهم مربوط است که طی آن کارشناسان این مرکز ضمن تهیه آمار نرخ بیکاری در صدد انتشار آن برآمدند، آماری که به گفته قائم مقام سابق مرکز آمار ایران حکایت از افزایش نرخ بیکاری داشت.
براساس این گزارش پرویز داوودی بعد از مشاهده این آمار به دلیل افزایش نرخ بیکاری نسبت به دوره‌های پیش دستور اصلاح آن را داد.
خلیل سعیدی دستور معاون اول محمود احمدی‌نژاد را «صریح» عنوان کرد و یادآور شد موارد متعددی از دخالت مقامات ارشد دولتی قبل از انتشار آمارهای مختلف در ایران وجود دارد.
در این ارتباط خبرآنلاین با یادآوری این نکته که از سال 1385 تغییر مبنای آمار بیکاری بر اساس یک ساعت کار در هفته مبنای اشتغال قرار گرفت، نوشت که هر چند استناد مرکز آمار و دولت بر اساس تعارف ارائه شده از سوی سازمان بین‌المللی کار است اما با توجه به میزان درآمدها برای ایران مصداق پیدا نمی‌کند.
بعد از آغاز به کار دولت محمود احمدی‌نژاد اعلام نرخ بیکاری همواره با انتقاد برخی از کارشناسان روبه رو بوده است.
آخرین آمار منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که نرخ بیکاری در کل کشور ۱۴.۶ درصد است.
آماری که مانند سال‌های گذشته با انتقاد کارشناسان و شماری از نمایندگان مجلس مواجه شد که آمار‌های ارائه شده در دولت محمود احمدی‌نژاد را واقعی نمی‌دانند.
داریوش قنبری، نماینده ایلام در مجلس، گفته است که نرخ واقعی بیکاری در کشور ۳۰ درصد است.
این در حالی است که عادل آذر، رئیس مرکز آمار ایران، در دو سال اخیر از کاهش نرخ بیکاری خبر می‌دهد اما هر بار اطلاعات تکمیلی در این مورد نمی‌دهد.
او مهر ماه امسال نرخ بیکاری در تابستان امسال را ۱۱.۱ درصد و در فصل بهار ۱۱.۵ درصد اعلام کرد؛ آماری که بار دیگر انتقاد برخی از نمایندگان مجلس را به دنبال داشت.
گزارش‌های منتشر شده نیز حکایت از آن دارد که شمار بیکاران در ایران که حدود ۷۰ درصد جمعیت آن را افراد زیر ۳۵ سال تشکیل می‌دهند، از مرز ۲.۷ میلیون نفر گذشته است.
این در حالی است که چند روز پیش محمود احمدی‌نژاد برای چندمین بار در 6 سال گذشته از ریشه کن کردن بیکاری تا پایان سال 91 خبر داد.
احمدی‌نژاد که روز سوم آذر در جمع مردم ‌اسلامشهر سخنرانی می‌کرد، وظیفه مسئولان کشور را ایجاد سالانه ۲.۵ ‌میلیون شغل دانست و گفت: دولت تمام امکانات خود را به میدان آورده و مردم نیز باید در این زمینه تلاش کنند تا به هدف خود برسیم.
رئیس دولت اوایل امسال وعده داده بود که در سال ۱۳۹۰ دو میلیون و ۵۰۰ هزار شغل ایجاد می‌شود اما با گذشت نزدیک به هشت ماه از آغاز سال جدید اخبار امیدوار‌کننده‌ای از ایجاد فرصت‌های شغلی به گوش نرسیده است.
اما احمدی‌نژاد مدعی است که دولت در سال گذشته، یک میلیون و ۶۰۰ شغل ایجاد کرده است و قرار است امسال نیز دو میلیون و ۵۰۰ هزار شغل ایجاد کند.
احمدی‌نژاد در شرایطی این وعده را می‌دهد که طبق آمار ارائه شده از سوی صندوق بین‌المللی پول، رشد اقتصادی ایران در سال جاری، حدود صفر درصد خواهد بود.

طرح مجلس: نیم درصد از افزایش درآمد فروش نفت برای بسیج و اختصاص منابع و ثروتهای مردم ایران برای سرکوب خودشان٬به جهت بسیجی پروری و تروریست دوستی جمهوری اسلامی

نمایندگان مجلس، به یک فوریت طرحی رای دادند که در صورت تصویب، سالانه معادل پنج دهم درصد از محل افزایش درآمد فروش نفت در اختیار سازمان بسیج مستضعفان قرار می‌گیرد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا به موجب ماده واحده این طرح، دولت موظف می‌شود، سالانه معادل نیم درصد از محل افزایش درآمد حاصل از فروش نفت و میعانات گازی را پیش از واریز به حساب ذخیره‌ ارزی و معادل ریالی آن را پس از واریز به خزانه در اختیار سازمان بسیج مستضعفان قراردهد.
همچنین به موجب این طرح، به منظور مقابله با چالش‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، سالانه ۱۰ درصد از اعتبارات بخش مربوط به جوانان برای بست و گسترش بسیج در اختیار این سازمان قرار می‌گیرد.
یک فوریت این طرح با نام کمک به اجرای ماموریت‌های فرهنگی جوانان بسیج با ۱۱۰ رای موافق ،۹ رای مخالف و ۲۰ رای ممتنع از مجموع ۱۹۷ نماینده‌ی حاضر به تصویب رسید.
عبدالحسین ناصری، نماینده مردم گرگان در مجلس، یکی از طراحان یک فوریت این طرح معتقد است که بودجه «قطره چکانی» ۵۷۰ میلیارد تومانی بسیج به این سازمان توانایی انجام تکالیفی را که در اختیارش قرار گرفته است، نمی‌دهد.
سازمان بسیج مستضعفین که به نیروی مقاومت بسیج نیز معروف است، پنجم آذر ماه ۱۳۵۸ به دستور خمینی تشکیل شد.
این سازمان سپس به دنبال تصویب مجلس ایران در دی ماه ۱۳۵۹ رسمیت پیدا کرد و به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تعلق گرفت.
براساس قانون برنامه چهارم توسعه، قرار شد سالانه مبلغ ۴۰۰ میلیارد تومان برای بسیج در نظر گرفته شود اما طی سال‌های اخیر همواره امکانات مالی بیشتری در اختیار این نهاد قرار گرفته است.
بودجه این نهاد در سال ۱۳۸۷، ۲۰۰ درصد افزایش پیدا کرد و به علاوه ۵۰ میلیارد تومان نیز برای کمک به بسیجیان بیکار اختصاص یافت.
یک سال بعد نیز به این مبلغ ۴۵ میلیارد و ۲۳۸ میلیون تومان افزوده شد اما در جریان ناآرامی‌های پس از انتخابات ۱۳۸۸ ، نمایندگان حامی دولت خواستار افزایش مجحد بودجه این نهاد شدند.
این نمایندگان معتقد بودند که ناآرامی‌های پس از انتخابات موجب بالا رفتن هزینه‌های مالی نیروهای انتظامی و بسیج شده است. اما حالا با گذشت دو سال از آن زمان بار دیگر شماری از نمایندگان خواستار افزایش دوباره بودجه این نهاد شده‌اند.
از جمله سلمان ذاکر، نماینده ارومیه که معتقد است وقتی می‌گوییم باید از رهبری و نظام دفاع کنیم، پس بسیج نقش ذوالفقار را دارد و ما باید با صیقل دادن، آن را برای دفاع آماده کنیم.
عیسی جعفری، نماینده شهرستان بهار و کبودرآهنگ در مجلس اما معتقد است که اختصاص نیم درصد از افزایش درآمد نفتی نیز کافی نیست زیرا به گفته او «در حالی که ۲۰ میلیون دلار از سوی آمریکا برای مقابله با بسیج اختصاص یافته ما می‌خواهیم تنها نیم درصد به بسیج کمک کنیم».
به هر حال چنانچه طرح جدید به تصویب برسد، این سهم نیم درصدی از محل درآمدهای نفتی ایران به بودجه بسیج مستضعفان افزوده می‌شود.
این در حالی است که تخلفات دولت در حوزه نفت و گاز موجب شده که بارها نمایندگان مجلس از دولت انتقاد و برخی از موارد را گوشزد کنند.
کاهش ۷۳ هزار بشکه‌ای تولید نفت خام و معاوضه غیرقانونی ۵۴ میلیون بشکه نفت خام به ارزش ۴.۵ میلیارد دلار برای واردات فرآورده‌های نفتی یکی از موارد مهم تخلفات دولت در طول سال ۸۹ بوده است.
همچنین کاهش ۹.۷ میلیارد مکعب گاز خام تصفیه شده بر حسب تراز گاز تولید شده در کشور و کاهش ۲۸ درصدی تزریق گاز به مخازن نفتی، یکی دیگر از موارد تخلفات دولت در سال گذشته گزارش شده است.
چندی پیش دیوان محاسبات کشور اعلام کرد که دولت در بخش نفت «تخلفات گسترده‌ای» انجام داده و ازجمله این که مبلغ ۱۲.۱ میلیارد دلار از در‌آمد صادرات نفت را به خزانه واریز نکرده است.
مجموع درآمد صادرات نفت خام ایران در سال ۱۳۸۹ بیش از ۶۹ میلیارد و ۵۶۱ میلیون دلار اعلام شد و شمس‌الدین حسینی، وزیر اقتصاد و دارایی دولت دهم پیش‌بینی کرده بود درآمدهای نفتی کشور در سال ۹۰ به حدود ۱۰۰ میلیارد دلار برسد.

وزیر دفاع ایران: جنگیدن را به آمریکا یاد می‌دهیم

در ادامه پاسخ مقام‌های نظامی ایران در مقابل تهدید‌ها و تحریم‌های اسرائیل و کشورهای غربی، احمد وحیدی گفت که جمهوری اسلامی چنان قوی است و جنگی نشان آمریکا خواهد داد که جنگیدن را یاد بگیرد.

وزیر دفاع ایران یکشنبه، ششم آذر در «رزمایش ۵۰ هزاری نفری فدائیان انقلابی جهان اسلام در بوشهر» افزود: بسیجیان جان‌ بر کف در صورت حمله به اسرائیلی‌ها، فرصت نفس‌کشیدن نیز به آن‌ها نمی‌دهند.
به گزارش فارس، این مقام ارشد نظامی ایران همچنین تاکید کرد که دشمن پیش از حمله باید به این سوال پاسخ دهد که در جنگ با ایران، برای چه مدت نبرد و چه میزان غرق شدن ناو‌ها و کشتی‌های خود آمادگی دارد.
هفته گذشته، یحیی رحیم‌صفوی، مشاور عالی نظامی رهبر جمهوری اسلامی، از مقام‌های سیاسی ایران خواسته بود در مقابل تهدید دشمن، تهدید عملی انجام دهند و به شعار و حرف‌زدن اکتفا نکنند.
حملات لفظی و تهدیدهای مقام‌های نظامی ایران در مقابل تهدید‌های غربی که با توجه به گزارش جدید آژانس انرژی اتمی، معتقدند ایران در پی دستیابی به سلاح‌ هسته‌ای است، در هفته‌های گذشته، شدت گرفته است.
رحیم صفوی چند روز پیش نیز اسرائیل را تهدید کرد چنان‌چه به ایران حمله کند، حماس و حزب‌الله لبنان، تل‌آویو، پایتخت اسرائیل را موشک‌باران خواهند کرد.
از طرف دیگر، دیروز، شنبه فرمانده هوا فضای سپاه گفت که «حرکت مذبوحانه و شیطانی» غرب، موجب شد که با دستور رهبری، «تغییری در راهبرد دفاعی داشته باشیم و در مقابل تهدید دشمنان، تهدید خواهیم کرد.»
اشاره او به اظهارات خامنه‌ای که در واکنش به اخبار حمله به ایران گفته بود چنانچه کسی فکر تجاوز به ایران در مخیله‌اش خطور کند، باید خود را آماده دریافت سیلی‌های محکم و مشت‌های پولادین کند.
به گفته امیرعلی حاجی‌زاده، آمریکا به خاطر اسرائیل، در پی استقرار سپر موشکی در ترکیه است و اما دنیا و ملت ترکیه را فریب داده و گفته که «ناتو به دنبال ایجاد این سپر موشکی است.»
دولت ترکیه، از همسایگان عمده و موثر ایران، ۱۱ شهریور امسال پس از تصمیم اعضای پیمان آتلانتیک شمالی مبنی بر نصب سپر موشکی، موافقت خود را با نصب این سامانه در خاک کشور خود اعلام کرد.
سیستم راداری سپر دفاعی ناتو امکان آن را می‌دهد تا موشک‌هایی که به سوی هدف‌های مورد حفاظت ناتو پرتاب شده باشد ردگیری و قبل از اصابت به هدف، منهدم شوند.
این مقام ارشد نظامی تاکید کرد اگر ایران مورد تهدید قرار بگیرد، سپاه پاسداران اول سپرهای موشکی ناتو در ترکیه را خواهد زد و سپس اهداف بعدی را مورد حمله قرار می‌دهد.
پیش‌تر، وزیر امور خارجه ایران صراحتا اعلام کرده بود که استقرار سپر موشکی در ترکیه موجب نگرانی ایران شده و وزیر دفاع ایران تاکید کرده بود که ایران هیچ تجاوزی از هیچ نقطه‌ای را علیه منافع کشور تحمل نخواهد کرد.
دیروز همچنین یک مقام ارشد سپاه پاسداران اسرائیل را تهدید کرد که درصورت حمله به ایران، تاسیسات هسته‌ای این کشور هدف حمله ایران قرار خواهد گرفت.
یدالله جوانی، معاون سیاسی پیشین سپاه پاسداران به خبرگزاری ایسنا گفت که اگر ایران مورد تهاجم دشمن قرار بگیرد، صرفاً در موضع حرکت‌های پدافندی در درون جغرافیای خود عمل نمی‌کند، بلکه با عملیات آفندی می‌تواند ضربه متقابل را در درون خاک دشمن به دشمن وارد کند.
پیشتر نیز یکی از فرماندهان سپاه ایران در واکنش به تهدید‌های اخیر اسرائیل در حمله نظامی به ایران گفته بود که حمله آنها به ایران آرزوی بزرگ ما است زیرا با انرژی نهفته‌ای که داریم می‌توانیم آنها را به «زباله‌دان تاریخ» بفرستیم.
حملات لفظی ایران و اسرائیل در شرایطی ادامه دارد که کشورهای غربی ازجمله فرانسه، آلمان و آمریکا نسبت به پیامدهای حمله نظامی به ایران هشدار داده‌اند.

نقد کتاب: نگاهی به کوچ بزرگ ایرانیان

کتاب تازه ای از مهرزاد بروجردی، استاد علوم سیاسی دانشگاه «سیراکیوز» نیویورک به نام «تراشیدم پرستیدم، شکستم(انتشارات نگاه معاصر، تهران ١٣٨٩) مبحث تازه ای را در ارتباط با کوچ بزرگ ایرانیان در طول سی سال اخیر گشوده است.
به نقل از نشریه «جدید آنلاین» این کتاب تازه با طرح جلدی از یک سوار ملبس به لباس سنتی ایرانی که با حروف لاتین پوشانده شده، «از همان ابتدا نشان می‌دهد که کلیت مجموعه درگیر هویت و چند فرهنگی و به هم آمیختگی خرده فرهنگ‌های ایرانی با جامعه مدرن غربی است.»
مهرزاد بروجردی، از دوستداران «علامه اقبال لاهوری» است. نام کتاب نیز برگرفته از شعری از اقبال است: هزاران سال با فطرت نشستم/ به او پیوستم و ازخود گسستم/ ولیکن سرگذشتم این سه حرف است/ تراشیدم، پرستیدم، شکستم. آقای بروجردی در مقدمه کتاب و در توضیح دغدغه‌های خود می نویسد: «مجموعۀ این مقالات حاصل دل مشغولی‌های فکری و احساسی کسی است که در سال‌های جوانی ترک وطن کرده و سه دهه از عمر خود را به دلباختگی ایران و نیز گشت و گذار در زاویه‌های تاریخ و سیاست هویت ایرانی سپری کرده است.»
کتاب بازتاب دهندۀ نگاه یک مهاجر ایرانی به سرنوشت کشورش است که گرچه تابعیت کشور دیگری را نیز در سال‌های مهاجرت به دست آورده و در بلاد غریب است اما هر روزش را در یاد دیار حبیب، به شب می‌رساند. مهرزاد بروجردی در یکی از مقالات‌اش در این کتاب به نام از «از دیار حبیب تا بلاد غریب» خاطره‌ای نقل می‌کند که یکی از پرسش‌های ضمنی و اساسی مجموعه مقالاتش به حساب می‌آید: «در کلاس درس رو به شاگردان آمریکایی خودم پیوسته واژه شما آمریکاییان را به کار می‌بردم. در پایان درس دانشجویی پیش من آمد و پرسید آیا شما شهروند آمریکا نیستید؟ پاسخ گفتم بلی. پرسید پس چرا میان خود و ما دیواری می‌کشید و به جای کاربرد واژگان ما آمریکایی‌ها پیوسته می‌گویید شما آمریکایی‌ها؟ پرسشی تفکر برانگیز بود و در پاسخش تنها توانستم به شرح حال خویش اکتفا کنم." نویسنده سپس می‌گوید که در گیر و دار این ماجرا سراغ دفترچه‌های خاطرات بیست سال پیش خود رفته و به نقل از یادداشت‌های دو دهه پیشش می‌نویسد که آن پرسش سمج دوباره گریبانم را گرفته و قلبم را می‌فشارد که آیا ما در جامعه آمریکایی چیزی که در شمار آید هستیم؟ شاید کسی بتواند در دو فرهنگ زندگی راحتی داشته باشد ولی می‌تواند به هردو به یک سان دل بسپارد؟ سپس خطاب به معلم دوران مدرسه‌اش – که کتاب هم به او تقدیم شده- می‌نویسد: می‌بینید آقای پرچمی؟ از مرزهای زمینی و هوایی گذر کرده ام ولی حصار خاطره‌ها و چنبره احساس‌ها را چه توانم کرد؟
مهرزاد برجرودی در ادامه این مقاله به ترسیم وضعیت "آواره" و "مهاجر" می‌پردازد و یادی می‌کند از توصیف غلامحسین ساعدی نویسنده شهیر ایرانی که در هجرت و عزلت در فرانسه درگذشت. ساعدی مهاجر را مرغی می‌نامد که از جایی برمی‌کند و پر پرواز می‌گشاید و در گوشه ای می‌نشنید که هوای خوش تری دارد؛ و آواره را فردی توصیف می‌کند که از کنار سگ‌های جلیقه پوش پلیس به احترام و لبخند رد می‌شود که مبادا کارت اقامتش را بگیرند. اما مهرزاد بروجردی ساعدی را گرچه کسی می‌داند که درد آوارگی را با پوست و استخوان تجربه کرده بود اما معتقد است که او درتصویرگری خویش از راحت حال مهاجران زیاده روی کرده است:«اگر زنده یاد ساعدی در کنار ما بود شاید برایش می‌گفتیم که مهاجرت یک پدیده جهانی است و بیش از دویست میلیون مهاجر در جهان وجود دارند. به او می‌گفتم که مهاجرت ایرانیان با علت‌هایی چون حال و روز سیاسی، اعتقادی و اجتماعی جامعۀ ایران، با نبود امکان‌های لازم برای پاسخگویی به نیازها، بالا رفتن سطح آموزش و انتظار نسل جوان و با ده‌ها علت دیگر گره خورده است. می‌گفتم که موج مهاجرت بعد از انقلاب یکی از بزرگترین موج‌های مهاجرت در تاریخ ایرانیان است و یادآور می‌شدم که بسیاری از دستاوردهای علمی و فنی و ادبی دنیا، پیامد همین گونه مهاجرت‌ها و تبعید‌ها و آوارگی‌ها است..."
دغدغه‌های شخصی مهرزاد بروجردی درباره سرزمینش، آینده و پیشرفت آن انگار دست از سر او بر نمی دارد. او در سال‌های مهاجرت و اقامت در آمریکا، ارتباط با ایران را به انواع شیوه‌ها از جمله نوشتن برای نشریات و حضور در گردهمایی‌ها حفظ کرده است. از جمله در سال ۱۳۷۹ یعنی بیش از ده سال پیش در گرماگرم پیشنهاد ایران برای تعیین سالی به نام «گفت و گوی تمدن‌ها»، با مقاله سخنی با منادیان ،گفت و گو با ایرانیان خارج از کشور در همایش "گفتمان ایرانیان" شرکت کرده است.
بی‌خبری از رنج‌ها
بروجردی در این مقاله یادآوری می‌کند همان طوری که ایرانیان خارج از کشور از اوایل دهۀ ۶۰ خورشیدی حس بی واسطه هموطنان خویش زیر آتش گلوله‌های دشمن را تجربه نکردند، ایرانیان درون کشور نیز از درک نزدیک رنج‌های هموطنان کوچ کرده خود در سال‌های نخست پس از انقلاب ناتوانند:«در آن زمانۀ عسرت، ایرانی آواره و مهاجری که می‌دید دولتیان کشورش نه از طرد و لعن او پرهیزی دارند و نه بی اعتباری، و سرانجام خاموشی اش را به چیزی می‌گیرند، هرچه بیشتر از دولت و واقعیت‌های عینی کشورش رویگردان می‌شد و در واکنش به این وضع یا به دنبال خیال و رویا درباره کشور و حکومت دلخواهش پناه می‌برد. اینک اما پست و بلند روزگار و جزر و مد سیاست ایران و جهان در بیست سال گذشته شیوۀ نگرش ایرانیان داخل و خارج از کشور را به یکدیگر بهبود نسبی داده است.» به تعبیر نویسنده کتاب تراشیدم، پرستیدم، شکستم، اکنون بخش بزرگی از ایرانیان خارج از کشور نه تنها دوگذرنامه‌ای و دو زبانه شده‌اند که دو ملیتی‌اند و گرچه شاید نسل اولشان هنوز در فرهنگ کشور میزبان ذوب نشده ولی بدون شک از آنان تاثیر پذیرفته است. آقای بروجردی سپس با ترسیم ویژگی‌های ایرانیان مهاجرت کرده، ترازنامه این بخش از شهروندان ایران را چنین بازخوانی می‌کند:« جامعۀ ایرانیان مهاجر دگردیسی‌های ژرفی را تجربه می‌کرده است. در هم آمیختگی فرهنگ بومی و فرهنگ میزبان هندسه فکری آنان را دگرگون ساخته و افق‌های نوینی از اندیشه و توانایی را به روی شان گشاده است...»
دور افتادگی جغرافیایی ، میراث فرهنگی، آداب و رسوم و دلبستگی‌هایشان به ایران را از میان برنداشته بلکه بر عکس شور پاسداری از آیین‌ها و مراسم ملی را در دلشان شعله ور کرده است. بیشتر ایرانیان بیرون مرز، همسری ایرانی برای خویش بر می‌گزینند و بر فرزندانشان نام‌های ایرانی می‌نهند و به زبان مادری شان شعر می‌خوانند و برای پیروزی ورزشکاران ایرانی اشک شوق در چشم می‌آورند و وصیت می‌کنند که بدنشان به خاک ایران سپرده شود... هیچ زلزله ای از ایران نگذشت که سیل کمک‌های ایرانیان خارج از کشور را در پی نداشت. امروز بنای بیمارستان و درمانگاه و مدرسه هم به خیل یاری‌های آنان افزوده شده است... نویسنده سپس با مرور بخشی از مشکلات ایرانیان مهاجر در این سال‌ها چند پیشنهاد برای بهبود زندگی ایرانیان مهاجر و کمک آنها به کشورشان داده است. تصویب قانون تابعیت دوگانه در مجلس ایران، استفاده از ظرفیتی که ایرانیان شاغل در مجامع جهانی و دولت‌های مختلف دارند، حمایت از لابی‌های ایرانی (گروه‌های پشتیبان نظیر گروه‌های ضد جنگی که در دوره‌ای علیه حملۀ احتمالی امریکا به ایران و تاثیر بر کنگره آمریکا تلاش می‌کردند.) دعوت از افراد و گروه‌ها و نهادهای سیاسی و فرهنگی ایرانی برای بازدید از ایران و برنامه ریزی عملی برای دعوت از استادان و پزشکان و دیگر کارشناسان ایرانی برای گذراندن فرصت‌های پژوهشی و آموزشی از جمله این پیشنهاد‌هاست. کتاب شامل سیزده مقاله است. به جز مقالاتی که درگیر موضوع هویت است، مقالات دیگر درباره رابطه اسلام و زندگی عرفی در ایران، مصائب روشنفکران ایران در میانه دو جنگ جهانی، فراز و نشیب‌های مدرن سازی استبدادی در دوره رضاشاه و تجدد گرایی متناقض روشنفکران ایرانی است. تراشیدم، پرستیدم، شکستم در مجموع حاوی نگاهی خردمندانه و منصفانه به تضاد‌های زندگی ایرانی و مشکلات و مسائل بر سر راه نوسازی جامعه ایرانی است. در عین حال کتاب بیش از هرچیز نشان دهنده نوع تفکر و تمایلات سیاسی نویسنده، مهرزاد بروجردی نیز می باشد که هرچند از دیدگاهی واقع گرا به بخشی از مسائل دررابطه با مهاجران ایرانی نگاه کرده است اما این نگاه همه جانبه و نماینده طیف های مختلف مهاجران ایرانی در خارج از کشور نمی باشد.