خدایا، خرمشهر که کاری نداشت، اگه می‌تونی، جیمیل را آزاد کن!

سرعت اینترنت در ایران امروز به سرعت حلزون تنه می‌زند.

«چک کنین سایت من فیلتر شده»؟ پنج شنبه خیلی از مدیران سایت‌ها در شوک چند دقیقه‌ای فرو رفتند. در آستانه روز سالگرد انقلاب در ایران، برای چند دقیقه تمام سایت های ایرانی فیلتر شدند. اما پس از چند دقیقه دوباره وضعیت به حال اول خود بازگشت و سرعت کند اینترنت، کند تر شد.

سرعت اینترنت باز هم در ایران حلزونی شد و در پی آن، حضور بسیاری از کاربران داخل ایران، دیروز در اینترنت کمرنگ بود.

بسیاری از کاربران حتی برای رفتن به پست الکترونیکی جیمیل خود، مجبور بودند از فیلترشکن استفاده کنند و این مساله به عنوان دلیلی بر «اختلال آگاهانه» برشمرده می‌شد. چون وقتی با یک فیلترشکن به اینترنت متصل هستید، سیستم محدودکننده اینترنتی فکر می‌کند شما یک کاربر خارج از ایران هستید و دسترسی‌ها دیگر تحت کنترل آن نیست. آن گاه همه درها به روی شما باز می‌شود.


پشتیبانی شرکت های اینترنتی مشکل را این گونه گزارش می‌کردند: «مشکل سراسریه، زیرساختی ست. به ما مربوط نیست».

این جمله معروف در واقع یک اسم رمز است که به کاربر می‌گوید که این مساله نه دست ماست و نه دست شما، از جایی دیگر کنترل می‌شود.

زیرساخت اما به چیز دیگری هم اشاره دارد: شرکت ارتباطات زیرساخت.

هیات مدیره این شرکت قدیمی، که یکی از شرکت‌های خصوصی شده وابسته به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است را معاون وزیر ارتباطات ریاست می‌کند. و در سایت آن اهدافی مانند فروش و عرضه دیتا به چشم می‌خورد.
پهنای باند اینترنت برای متقاضیان داخل و خارج از کشور در کنار تلکس برای مشتری‌ای که نامش را در سایت ننوشته‌اند و همچنین انتقال پهنای باند صدا و تصویر برای صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از طریق این شرکت عرضه می‌شود.

استفاده از اینترنت در ایران در حال حاضر به چند شیوه صورت می‌گیرد:

نخستین شیوه، «دایل آپ» است که از طریق خط تلفن و با شماره‌گیری به اینترنت متصل می‌شوند. این شیوه قدیمی‌ترین روش است که در حال حاضر تعداد کاربرانش روز به روز کمتر می‌شوند. ای دی اس ال، متداول‌ترین روشی‌است که در ایران و به ویژه شهرها رواج دارد و آن هم وابسته به خط تلفن است. اما سه شرکت بزرگ ایرانسل، مبین نت و داتک، اینترنت وایمکس را هم این روزها عرضه می‌کنند که قابلیت جابجایی دارد و مجبور نیستید مودم‌های آن را به کامپیوتر خود وصل کنید. در واقع هر کجا که باشند یک شبکه بیسیم می‌سازند تا هر کامپیوتری که کلمه رمز آن‌ها را دارد از طریق اتصال به این شبکه از اینترنت استفاده کند. روش‌های دیگر مثل استفاده از سیم کارت‌های ایرانسل و همراه اول هم این روزها بیشتر روی تلفن‌های هوشمند استفاده می‌شود و البته نقطه‌های پوشش‌دهی آن هنوز به پای سرویس‌های دیگر نمی‌رسد.

از سایت مردمک

همه این سیستم‌های اینترنتی در یک نقطه مرکزی به هم می‌رسند که آن نقطع در کنترل دولت است. این، جدای از سانسور محتوایی و برخورد با تولید کنندگان محتوا است.

حالا دیگر کند«تر» شدن اینترنت عادی‌تر از پیش جلوه می‌کند. تا چند سال پیش، بیشتر اوقات خرابی اینترنت توسط دولت به تصادم کشتی‌ها با کابل های فیبر نوری در بندر فجیره نسبت داده می‌شد ولی پس از رخدادهای سال ۸۸ دیگر حتی پاسخ چندانی هم اعلام نمی‌شود و رسانه‌ها هم کمتر به این مساله می‌پردازند.

شاید از این روست که یکی از کاربران شبکه‌های اجتماعی آن را به خاطر نزدیک بودن به بیست و دوم بهمن، از کندی سرعت، به عنوان شواهد «یوم الله» نام می‌برد و دیگری می‌نویسد: «خدایا، خرمشهر که کاری نداشت، اگه می‌تونی، جیمیل را آزاد کن.»