این نامه، خطاب به گروه موسوم به دوستان سوریه است که گردهم‌آیی آن‌ها در تونس برگزار می‌شود.
با شدت گرفتن حملات بشار اسد به مخالفان در شهرهای مختف به ویژه شهر حمص در این روزها، حالا یک کارزار اینترنتی، علیه اقدامات دولت سوریه آغاز شده است.
سازمان «آواز» که مقر آن در نیویورک قرار دارد، یا انتشار آن‌لاین نامه‌ای سرگشاده، خواهان اقدام عملی اتحادیه عرب برای اقدامی کلیدی به سود اپوزیسیون سوریه است. در این نامه با عنوان این مساله که «هنوز کورسوی امیدی باقی مانده است» خطاب به اتحادیه عرب و گروه موسوم به «دوستان سوریه» نوشته شده است، از آن‌ها خواسته شده در مقابل خون‌ریزی‌های بشار اسد علیه مردم و کشته شدن غیر نظامی‌ها، همین الان اقدام کنند. و نقش مردم سوریه را در «گذار دموکراتیک» تقویت کنند.
گروه «دوستان سوریه» قرار است امروز، برای آن چه تقویت مخالفان بشار اسد خوانده شده در تونس، جایی که نخستین جرقه «بهار عربی» در آن زده شد، گردهم بیایند.
هدف انتشار این نامه سرگشاده، در این صفحه این است که پانصد هزار امضا برای حمایت از مردم سوریه و اقدام فوری برای توقف فاجعه در سایت گردآوری شود. کاربران می‌توانند با امضای این بیانیه، مفاد نامه را به اطلاع شرکت کنندگان در این نشست برسانند و در واقع، به نوعی، شمار خود را به رخ مخالفان نشست «دوستان سوریه» بکشند.
آواز چیست؟
آواز، که نام خود را از کلمه فارسی آواز گرفته که در خاورمیانه و دیگر کشورها هم گاهی استفاده می‌شود، یک جنبش جهانی آن‌لاین است که هدف خود را افزایش توان مردم، برای تصمیم گیری‌های تازه عنوان کرده است. شعار این وب‌سایت این است: «سازمان‌دهی شهروندان همه ملیت‌ها برای پر کردن فاصله میان دنیایی که هست و دنیایی که مردم خواستار آن هستند.»
این وب‌سایت ۱۳ میلیون نفر عضو دارد و خبرنامه‌های آن به ۱۳ زبان مختلف دنیا منتشر می‌شود.
این وب‌سایت این امکان را در اختیار اعضا می‌گذارد تا نامه‌ها و دغدغه‌هایشان را به مقامات سیاسی و سیاستمداران و جهان بنویسند یا به تقویت نظریات همدیگر یاری کنند.
عریضه نویسی، یا دادخواست پیش از اینترنت هم کاربرد زیادی داشته است اما با گسترش اینترنت و آسان شدن جمع‌آوری امضا بر روی شبکه اینترنت، رونق تازه ای به خود گرفته.
میان ایرانیان هم، چند بار شاهد چنین کارزارهایی بودیم که گاهی مانند اعتراض به نشنال جیوگرافی بابت درج واژه خلیج عربی به جای خلیج فارس بود که نتیجه‌اش موفقیت امضا کنندگان بود.
اما گاهی هم مانند پروژه‌ی «فراخوان ملی برگزاری رفراندوم» برای رفراندم در ایران، که هدف آن جمع‌آوری امضای ۶۰ میلیون ایرانی بود شکست می‌خورند و اکنون وب‌سایت آن نیز از دنیای آن‌لاین خداحافظی کرده است.
گاهی هم فضای آن‌لاین جمع آوری امضا را در فضای غیراینترنتی تسهیل کرده است. کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز یکی دیگر از موارد فعال در این زمینه است که جدا از آن‌که فعالان آن در خیابان‌ها به جمع آوری امضا می‌پردازند، از طریق وب‌سایت هم تعدادی امضا جمع می‌شود. این کارزار از سال ۱۳۸۵ تاکنون با فراز و نشیب‌هایی فعال بوده، اعضای آن دچار مشکلات مختلف حقوقی شده اند و اینک هنوز به یک میلیون امضا نرسیده اند. وب سایت مربوط به این دادخواست می‌نویسد: این برنامه تا جمع آوری یک میلیون امضاء ادامه خواهد داشت و مقید به زمان محدودی نیست.
دادخواست آن‌لاین چرا؟
برای اعلام فراخوان امضا برای یک دادخواست عمومی و سرگشاده، نیاز نیست دانش فنی چندانی داشته باشید، اما لازم است تا متن خوبی بنویسیم و بدانیم آن را در کجا قرار بدهیم.
نکته مهم دیگر، این است که آیا کسانی که توقع داریم آن را امضا کنند، به آن دسترسی خواهند داشت؟ آیا حاضرند نام خود را پای آن بنویسند یا بهتر است مانند سایت «آواز»، هویت آن‌ها مخفی بماند. اگر مخفی ماندن هویت شان مهم نیست، حتا فیس بوک هم می‌تواند جایی برای جمع آوری امضا باشد. یا حتی می‌توانید در وبلاگ خود یا سایت شخصی تان آن را قرار دهید. اما اگر فکر می‌کنید دردسرهایی در پی خواهد داشت، سایت‌های عمومی معتبر برای این کار بهترین هستند.
مانند «گو پتیشن»، «پتیشین آن‌لاین» استفاده کنید. همچنین توصیه می‌شود که اگر یک دادخواست عمومی به دل شما نشسته، توجه کنید که ورود نام و یا ایمیل شما به آن می‌تواند با مخاطراتی همراه باشد. از افشای مشخصات شخصی شما تا ارسال ایمیل‌های تبلیغاتی برای‌تان می‌تواند از عوارض استفاده از هر وب‌سایت غیر معتبر باشد.
همچنین بهتر است از قبل، به این که چه افرادی علاقه‌مند به امضا کردن هستند فکر کرده باشیم. در آن صورت، احتمال اقبال به آن بیشتر خواهد شد. توقع این‌که همه افراد یک جامعه بیایند و موردی را امضا کنند، بیشتر از آن که خلاقانه باشد، بلندپروازانه و غیر عملی‌ست.
شیوه معرفی و دعوت برای امضای دادخواست اما نکته مهم آخر است. دادخواست سایت «آواز» درباره سوریه، تا کنون ۵۶ هزار بار در فیس بوک، بیشتر از ۷ هزار بار در توییتر و بیش از ۳۴۰۰ بار از طریق ایمیل میان کاربران اینترنت پخش شده است و با تماشای این صفحه به عنوان یک فراخوان که از نظر فنی و ساختاری مثال خوبی به حساب می‌آید می‌بینیم که هر لحظه، افزاد زیادی در نقاط مختلف دنیا در حال امضای آن هستند که پرچم کشورهایی که کاربران حامی در آن هستند به صورت متناوب به نمایش در می‌آید.
در حالی که اعضای نشست، در پی وخیم تر شدن اوضاع سوریه، دور هم می‌نشینند، پرچم شهروندانی که معترض به اوضاع سوریه هستند هم در این وب‌سایت بالا می‌رود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر