۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۱, دوشنبه

درگیری سپاه و پژاک بهانه‌ای برای سرکوب مضاعف مردم بی‌گناه مرزنشین

image
بعدازسکوتی قریب به پنج ماه درمناطق کردستان ایران،که قبلا بامداخله مقامات کردستان عراق آتش بس نسبی از طرف پژاک صورت گرفته بود، وجمهوری اسلامی نیز حملات رامتوقف کرد.
به گزارش ایسنا دردرگیری نیروهای سپاه با پژاک در نودشه شهرستان پاوه چهارتن ازسپاهیان کشته شده اند. همچنین خبرگزاری‌های دیگر ازجمله فارس وموکریان نیوز هم به آن اشاره کرده‌اند. شهریار حیدری، مدیرکل سیاسی و امنیتی انتظامی استاندار کرمانشاه در گفتگو با خبرنگار مهر با تایید این خبر گفت: گروهک تروریستی پژاک در اقدامی ناجوانمردانه و با استفاده از توپوگرافی منطقه، چهار تن از نیروهای سپاه پاسداران را به شهادت می رسانده و ۴ نفر دیگر را مجروح کرد. سایت‌های نزدیک به پژاک چون NNSROJویا fa.firatnews.biz ادعا می کنند که نیروهای سپاه پاسداران ایران مدتی است دست به حملاتی گسترده در آن مناطق زده‌اند تااینکه روز سه شنبه پنجم اردیبهشت ماه منجربه درگیری دوطرف شد.
دردوطرف مرزازکرمانشاه تاجنوب آذربایجان غربی مناطق کردنشین ایران وحکومت اقلیم کردستان عراق است، که در درگیری‌های مرداد و شهریور ماه سال گذشته
بخش اعظمی ازکشاورزان ودامداران کردهای عراق براثرحملات توپخانه‌ای ایران متحمل خسارت زیادی شدند؛ که درنهایت حکومت منطقه‌ای کردستان وعراق به یاری آنها شتافتند ومردم آن سوی مرز خسارت خود را گرفتند.
دراین میان مردم بی‌گناه مرزنشین کرد ایران بدون انکه قادر به دریافت کمکی ازطرف جمهوری اسلامی بعنوان خسارت درجنگ بین سپاه و پژاک گردد، بسیاری از مردم نیزهتک حرمت ویا زندانی شدند. مردم این دیار سال‌هاست که زیرآتش وخون روزگار را سپری می‌کند ودرجنگ هشت ساله انچه در توان داشتند برای دفاع ازوطن دریغ نکردند. اما امروزه شاهد نبرد باطل علیه باطل هستند که هردو دیگر بیگانه‌ای بیش نیستند. پژاک برای اعلام موجودیت خود گزینه نظامی را برگزید که خیلی زود ازطرف کشورهای غربی بعنوان یک سازمان تروریستی شناخته شد.
احزاب عمده کردستان ایران چون دمکرات وکومه له اوایل انقلاب راه دیالوگ را انتخاب کردند؛وجلسات ونشست های زیادی با آقای خمینی،بهشتی،آیت الله طالقانی و نمایندگان وقت انجام دادند، که درنهایت منجربه شکست شد. از زمانی که خمینی فتوای جهاد علیه کردها را داد، جنگ با رژیم تا سال‌های زیادی ادامه پیداکرد. اما درنهایت دمکرات وکومه‌له که که پایگاه زیاد مردمی داشتند دست ازمبارزه مسلحانه کشیدند و راه دیپلماسی درخارج ازکشورراترجیح دادند. چون دریافتند که تنها مردم بی‌گناه در این راه قربانی می‌شود.
البته اشاره من به دمکرات وکومه‌له جانبداری ازآنها نیست، بلکه مقایسه‌ای است با پژاک. چون راهی را که پژاک می‌رود آنها سی سال پیش پیمودند و موفق نشدند، چون دیگر مردم ایران وخصوصا کردها ازجنگ خاطره خوبی ندارند. به امید اینکه هم سپاه وهم پژاک دیگر ازاین ملت برای اهدافشان که غیر ملی است بهره برداری نفرمایند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر