ماهواره ها سامانه های خارق العاده ای هستند، بر فراز زمین گشت می زنند، و برنامه های تلویزیونی دلخواه مردم را به اتاقهای نشیمن در سراسر جهان می برند.
ماهواره یکی از پدیده هایی است که من وقتی واژه «دهکدۀ جهانی» را می شنوم به آن می اندیشم. این فناوری تقسیم فوری اطلاعات و عقاید را امکان پذیر می کند.
ما برای تجربه رویدادهای مهم زمان خود به ماهواره ها متکی شده ایم. چه مراسم گشایش رقابتهای بین المللی المپیک باشد یا ویدیوی زمین لرزه و سونامی ویرانگر که سال پیش ژاپن را تکان داد، ماهواره ها ما را به هم نزدیک می کنند.
متاسفانه، برخی دولتها تصمیم گرفته اند که راه را بر جریان اطلاعات و عقاید ببندند.
از ماه سپتامبر، دولت ایران مداخله آگاهانه در ماهواره ها را افزایش داده است، کاری که همه ما آن را پخش پارازیت می دانیم و چنین عمل می کند: ایران یک سیگنال مزاحم روی ماهواره ای می فرستد که سیگنال قانونی را می پوشاند و آن را برای استفاده شنوندگان رادیو و تماشگران تلویزیون در زمین بی فایده می سازد.
برنامه فارسی صدای آمریکا هدف ویژه این پارازیتها بوده است. در حقیقت، پارازیت، برنامه طنز فارسی صدای آمریکا، بازی با این کلمه است که این شیوه را دست می اندازد.
دیگر نهادهای پخش برنامه های رادیویی و تلویزیونی مانند بی بی سی، رادیو فردا، رادیوی بین المللی فرانسه، صدای آلمان، و رادیوی بین المللی هلند همه از مداخله های ایران رنج برده اند.
این هفته در ژنو، هیاتهای کنفرانس بین المللی ارتباطات رادیویی سلسله جلساتی را آغاز می کنند که فقط هر چهار سال یکبار برگزار می شود. احتمال می رود انداختن پارازیت روی ماهواره در دستور کار این جلسه مهم قرار داشته باشد.
صدای آمریکا و دیگر رادیو تلویزیونهای بین المللی، بیصبرانه چنین جلسه ای را انتظار می کشند. ماهواره ها در رسیدن ما به شنوندگان و بینندگان حیاتی هستند.
با این حال، موضوع از مقوله صنعت سخن پراکنی فراتر می رود. در قلب اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد جا دارد که می گوید: هرکس حق دارد از آزادی ابراز عقیده و بیان برخوردار باشد؛ این حق آزادی داشتن عقاید جسورانه بدون مداخله و جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و عقاید از طریق هر رسانه ای و بدون توجه به مرزها را شامل می شود.
این زبان نمی تواند روشنتر از این باشد، و بخشی از هر کاری است که ما در صدای آمریکا انجام می دهیم. با انداختن پارازیت روی ماهواره ها، ایران حق انسانی اساسی شهروندان خودش را محدود می کند. متاسفانه، چنین کاری افزایش یافته است. بد تر از این، با گزارشهای جدید پخش پارازیت توسط سوریه، یکی از انگشت شمار متحدان ایران، و رژیمی که با مردم خود در جنگ است، به نظر می رسد گسترش پیدا می کند.
صدای آمریکا و دیگر نهادها و سازمان های رادیویی و تلویزیونی در هر فرصتی سعی کرده اند توجه به این مساله جلب شود. کنفرانس بین المللی ارتباطات رادیوئی مجمعی است که در آن دولتها، مسئولان تنظیم مقررات و صاحبان سازمانهای رادیوئی و تلویزیونی از سراسر جهان می توانند از این شیوه نابکارانه آگاه شوند و کاری علیه آن انجام دهند.
روز ۲۴ ژانویه، پنج سازمان بزرگ رادیو و تلویزیونی بین المللی، شامل هیات مدیره ناظر بر برنامه های رادیویی و تلویزیونی آمریکا (بی بی جی)، که بر صدای آمریکا نظارت دارد، از هیاتهای شرکت کننده در کنفرانس ژنو خواستند به مشکل فزاینده ایجاد پارازیت از سوی ایران توجه کنند.
بیانیه ای که مدیران کل بنگاه سخن پراکنی بریتانیا، صدای آلمان، سرویس خارجی رادیو تلویزیون فرانسه، رادیوی جهانی هلند و بی بی جی صادر کردند از کشورهای عضو درخواست می کند «برای پایان دادن به این عمل رو به گسترش فعالیت کنند.» سازمانهای دیگر، از جمله گزارشگران بدون مرز در پاریس، شرکت کنندگان در اجلاس ژنو را ترغیب کرده اند بی درنگ دست به کار شوند.
سانسور و انداختن پارازیت روی ماهواره حق اساسی دسترسی به جریان آزاد اطلاعات را که در اعلامیه جهانی حقوق بشر مندرج است نقض می کند، و کشورهای سراسر جهان باید برای پایان دادن به این کار بیکدیگر بپیوندند.
ماهواره یکی از پدیده هایی است که من وقتی واژه «دهکدۀ جهانی» را می شنوم به آن می اندیشم. این فناوری تقسیم فوری اطلاعات و عقاید را امکان پذیر می کند.
ما برای تجربه رویدادهای مهم زمان خود به ماهواره ها متکی شده ایم. چه مراسم گشایش رقابتهای بین المللی المپیک باشد یا ویدیوی زمین لرزه و سونامی ویرانگر که سال پیش ژاپن را تکان داد، ماهواره ها ما را به هم نزدیک می کنند.
متاسفانه، برخی دولتها تصمیم گرفته اند که راه را بر جریان اطلاعات و عقاید ببندند.
از ماه سپتامبر، دولت ایران مداخله آگاهانه در ماهواره ها را افزایش داده است، کاری که همه ما آن را پخش پارازیت می دانیم و چنین عمل می کند: ایران یک سیگنال مزاحم روی ماهواره ای می فرستد که سیگنال قانونی را می پوشاند و آن را برای استفاده شنوندگان رادیو و تماشگران تلویزیون در زمین بی فایده می سازد.
برنامه فارسی صدای آمریکا هدف ویژه این پارازیتها بوده است. در حقیقت، پارازیت، برنامه طنز فارسی صدای آمریکا، بازی با این کلمه است که این شیوه را دست می اندازد.
دیگر نهادهای پخش برنامه های رادیویی و تلویزیونی مانند بی بی سی، رادیو فردا، رادیوی بین المللی فرانسه، صدای آلمان، و رادیوی بین المللی هلند همه از مداخله های ایران رنج برده اند.
این هفته در ژنو، هیاتهای کنفرانس بین المللی ارتباطات رادیویی سلسله جلساتی را آغاز می کنند که فقط هر چهار سال یکبار برگزار می شود. احتمال می رود انداختن پارازیت روی ماهواره در دستور کار این جلسه مهم قرار داشته باشد.
صدای آمریکا و دیگر رادیو تلویزیونهای بین المللی، بیصبرانه چنین جلسه ای را انتظار می کشند. ماهواره ها در رسیدن ما به شنوندگان و بینندگان حیاتی هستند.
با این حال، موضوع از مقوله صنعت سخن پراکنی فراتر می رود. در قلب اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد جا دارد که می گوید: هرکس حق دارد از آزادی ابراز عقیده و بیان برخوردار باشد؛ این حق آزادی داشتن عقاید جسورانه بدون مداخله و جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و عقاید از طریق هر رسانه ای و بدون توجه به مرزها را شامل می شود.
این زبان نمی تواند روشنتر از این باشد، و بخشی از هر کاری است که ما در صدای آمریکا انجام می دهیم. با انداختن پارازیت روی ماهواره ها، ایران حق انسانی اساسی شهروندان خودش را محدود می کند. متاسفانه، چنین کاری افزایش یافته است. بد تر از این، با گزارشهای جدید پخش پارازیت توسط سوریه، یکی از انگشت شمار متحدان ایران، و رژیمی که با مردم خود در جنگ است، به نظر می رسد گسترش پیدا می کند.
صدای آمریکا و دیگر نهادها و سازمان های رادیویی و تلویزیونی در هر فرصتی سعی کرده اند توجه به این مساله جلب شود. کنفرانس بین المللی ارتباطات رادیوئی مجمعی است که در آن دولتها، مسئولان تنظیم مقررات و صاحبان سازمانهای رادیوئی و تلویزیونی از سراسر جهان می توانند از این شیوه نابکارانه آگاه شوند و کاری علیه آن انجام دهند.
روز ۲۴ ژانویه، پنج سازمان بزرگ رادیو و تلویزیونی بین المللی، شامل هیات مدیره ناظر بر برنامه های رادیویی و تلویزیونی آمریکا (بی بی جی)، که بر صدای آمریکا نظارت دارد، از هیاتهای شرکت کننده در کنفرانس ژنو خواستند به مشکل فزاینده ایجاد پارازیت از سوی ایران توجه کنند.
بیانیه ای که مدیران کل بنگاه سخن پراکنی بریتانیا، صدای آلمان، سرویس خارجی رادیو تلویزیون فرانسه، رادیوی جهانی هلند و بی بی جی صادر کردند از کشورهای عضو درخواست می کند «برای پایان دادن به این عمل رو به گسترش فعالیت کنند.» سازمانهای دیگر، از جمله گزارشگران بدون مرز در پاریس، شرکت کنندگان در اجلاس ژنو را ترغیب کرده اند بی درنگ دست به کار شوند.
سانسور و انداختن پارازیت روی ماهواره حق اساسی دسترسی به جریان آزاد اطلاعات را که در اعلامیه جهانی حقوق بشر مندرج است نقض می کند، و کشورهای سراسر جهان باید برای پایان دادن به این کار بیکدیگر بپیوندند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر