عکس از: AP
وال استریت جرنال زیر عنوان "آماده شدن چینی ها برای منفعت بردن از تحریم نفتی ایران" می نویسد تصمیم اروپا در مورد تحریم صادرات نفتی ایران از نظر راهبردی تصمیمی منطقی است چرا که یک ایران مسلح به تسلیحات اتمی به سود هیچکس نیست. اما به نظر می رسد سیاست گذاران این سئوال را که یک تحریم چگونه می تواند به گونه ای راهبردی تجارت جهانی نفت را به سود چین تغییرشکل بدهد از قلم انداخته اند. شرکت های عمده نفتی چین عملیاتی را تدارک می بینند که ارزش معاملاتی آنها در سطوحی جهانی است. تحریم های جدید می تواند به این شرکت ها در پیشبرد بلندپروازی هایشان کمک کند.
تحریم های مصوب اتحادیه اروپا، که بر ۴۵۰ هزار بشکه نفت وارداتی روزانه اروپا از ایران اثر می گذارد، به احتمال قوی میلیاردها دلار از درآمد های نفتی دولت ایران را به صندوق شرکت های نفتی چین سرازیر خواهد کرد.
هنگامی که تحریم ها به اجرا گذاشته شود ایران به احتمال قوی باید قیمت های نفت خام خود را به میزان قابل توجهی پائین بیاورد تا بتواند شرکت های چینی را به خرید مقادیری بیشتر از سطح معمول و رایج از نفت ایران ترغیب کند. آن وقت این سئوال پیش می آید که منافع حاصل از شرایط منجربه تخفیف در قیمت های نفت ایران باید نصیب کی شود. گزینه ها متعدد است. یک گزینه این خواهد بود که خریداران بخش اعظم این نفت را به روال معمول به پالایشگاه ها بفرستند و بگذارند آنها از منافع بادآورده ناشی از عرضه نفت به قیمت های پائین تر برخوردار شوند. این احتمالا ساده ترین نتیجه ای است که ممکن است در چارچوب سیاست های داخلی چین حاصل شود، بخصوص که پالایشگاه های چین در سال های اخیر به سبب محدودیت هائی که در مورد آنها وضع شده است، بخشی از منافع خود را از دست داده اند. اما این احتمال قوی تر نیز وجود دارد که شرکت های چینی نفتی را که از ایران می خرند در بازارهای بین المللی نقدا به فروش برسانند، و یا همین نفت را پس از تاخت زدن با نفت کشورهائی ديگر، به چین و یا به بازارهائی دیگر ببرند.
اما پالایشگاه های چین از اینکه مجبور شوند نفت خام را به قیمت های بازار از شرکت هائی به خرند که خود این نفت را به قیمت هائی تخفیفی از ایران خریداری کرده اند،خشنود نخواهند بود.
تحریم های مصوب اتحادیه اروپا، که بر ۴۵۰ هزار بشکه نفت وارداتی روزانه اروپا از ایران اثر می گذارد، به احتمال قوی میلیاردها دلار از درآمد های نفتی دولت ایران را به صندوق شرکت های نفتی چین سرازیر خواهد کرد.
هنگامی که تحریم ها به اجرا گذاشته شود ایران به احتمال قوی باید قیمت های نفت خام خود را به میزان قابل توجهی پائین بیاورد تا بتواند شرکت های چینی را به خرید مقادیری بیشتر از سطح معمول و رایج از نفت ایران ترغیب کند. آن وقت این سئوال پیش می آید که منافع حاصل از شرایط منجربه تخفیف در قیمت های نفت ایران باید نصیب کی شود. گزینه ها متعدد است. یک گزینه این خواهد بود که خریداران بخش اعظم این نفت را به روال معمول به پالایشگاه ها بفرستند و بگذارند آنها از منافع بادآورده ناشی از عرضه نفت به قیمت های پائین تر برخوردار شوند. این احتمالا ساده ترین نتیجه ای است که ممکن است در چارچوب سیاست های داخلی چین حاصل شود، بخصوص که پالایشگاه های چین در سال های اخیر به سبب محدودیت هائی که در مورد آنها وضع شده است، بخشی از منافع خود را از دست داده اند. اما این احتمال قوی تر نیز وجود دارد که شرکت های چینی نفتی را که از ایران می خرند در بازارهای بین المللی نقدا به فروش برسانند، و یا همین نفت را پس از تاخت زدن با نفت کشورهائی ديگر، به چین و یا به بازارهائی دیگر ببرند.
اما پالایشگاه های چین از اینکه مجبور شوند نفت خام را به قیمت های بازار از شرکت هائی به خرند که خود این نفت را به قیمت هائی تخفیفی از ایران خریداری کرده اند،خشنود نخواهند بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر