گاز و کلاچ و دنده علی با یه دست راننده
محمود لولو پرنده بالای سر راننده
ماشینه ترمز نداره خامنه دوست نداره
دینو بجاش میزاره ترمزو بر می داره
محمود ازاون بالاها داد میزنه ملاّها
امام زمونو دیدم از بَسکه هرز پریدم
بیاین کنین نگاهی من افتادم تو راهی
از چاله ای به چاهی می رم رو به تباهی
اینجا علی میادش با اون دست چلاقش
میگه کمک میخواهی؟ از امامه سیاهی
بیا دستت ببینم برات فالی بگیرم
یادت میاد اون روزی میکردی با من بازی
بهم دروغ میگفتی حرفو نمی شنفتی
همه پولارو خوردی دل علی رو شکوندی
آخه علی دست نداره می جوره راه چاره
تا که پولی در بیاره زیرِ چادرش بزاره
واسه همینه که گفتم تو هم گفتی شنفتم
که هر پولی٬ هر کجا رفت تو جیبت نابجا
سهممو در بیارین توی حسابم بزارین
اینجوری٬راه بازه چونکه جیبم درازه
ته اونو کس ندیده نه اینکه کس شنیده
از بسکه پول جَویده بانک سوییس زاییده
مرجع تقلیدم من تو دزدیا سَرَم من
تا پولمو نگیرم پُستتو پس میگیرم
مشکل برات میبینم راهتو سخت میگیرم
یادت میاد میخواستی اما م بشی تو راستی
پاتو٬ جاپام بزاری سَرَم هَوو بیاری
حالا که تو نخواستی تا کُنی با ما راستی
سَرِت بلا میارم چونکه نبودی یارم
رهبر تو منم من دشمن ایرانم من
پول منو نمی دی؟ تو به امام فحش می دی؟
وقتی پولارو دیدی چه نقشه ها کشیدی
آخ که چه خوش خیالی که به خودت میبالی
فکر میکنی کشککی سر کوچه ٬نون سنگکی
بهت سلام رسونن برات دعا می خونن
یا که توی قصابی بهت میدن مرغابی
پولشونم نمیدی وعده نَفتو میدی
چه خوش خیال و ساده زدی بیرون از تو جاده
اینو میگم بدونی واسه بقی ام بخونی
همش رو من میخواستم چونکه دوسِت میداشتم
حالا که جُفتک زدی زیرِ ماشینم جَک زدی
پَتو رو تو سر کشیدی رو تختِ من پَریدی
مَردیتو پس میگیرم ناخوناتو لاک میگیرم
تا که بِری به خونه به سمنان و به حومه
حالا دیگه من تَکم من رهبرِ بی شَکم من
رییسِ دولتم من مرجعِ ملّتم من
سفیر و مُرشِدم من وزیرو مجلسم من
دیگه کُمک نمیخوام با کسی راه نمیام
هر کی دوسَم نداره بره به خونَش دوباره
محمود لولو نمیخوام دولت گوزو نمیخوام
دولتو بر میدارم جاش پارلمان می زارم
هر چی بخوام میکُنم هر جا بخوام می خورم
راهمو سر میگیرم پولمو پس میگیرم
سپاه قدس میسازم بیا و برقص به سازم
هر کی نرقصه اینجا به سازِ دیکتاتورها
می برمش به ناجا می بندمش دست وپا
به زندونش میندازم چون تو اوج پروازم
هر کی پَرَم بگیره تو زندونام میمیره
همه جا رو که سر زدم هَمَرو که گردن زدم
سیاه چالام که پر شد تاج سرم که دُر شد
من منتظر میشینم تا عزراییل ببینم
وقتیکه اونو دیدم اونم با پول خریدم
میرم سراغ خدا تا که به اون بالاها
تا شایدم بتونم جای اونم بشینم
علیِ گدا منم من دشمنِ ایرانم من
من همه چیزو میخوام هیچوقت کوتاه نمیام
تا که تو این سرزمین آخوند داریم رو زمین
حال وروزامون اینه ایرانی ام اسیره
بیا تا که عهدی کنیم لعنت به مهدی کنیم
ما منتظر نشینیم راهمونو سر بگیریم
میسازیمت ای وطن ارچه با خون و کفن
عشق تو٬توسر ماست احمدی انتر ماست
زنده و مرده بادا همش واسه کتابا
ایرانی نو دوباره ایده و راهمونه
ایرانِ بی مسلمون اینِ آخر راهمون
تا نسازیم نشینیم دست روی دست نگیریم
تا که مثل قدیما پا منبری نشینا
ایرانو بر باد ندن دشمنی رو یاد ندن
تا که نرفتن بیرون از وطن و از ایرون
بایستی ما نشینیم دستو رو دست نگیریم
حالا هممون یک صدا واسه خاطرِ بچه ها
واسه خاطر سرزمین به یاد ایران زمین
یه رنگ و با یک صدا بیاد روحِ ندا
ز سر بالاتره آب میریم بیاد سهراب
میریم به جنگ دشمن برای خاک میهن
می سازیمت ای وطن ارچه با خون و کفن
محمود لولو پرنده بالای سر راننده
ماشینه ترمز نداره خامنه دوست نداره
دینو بجاش میزاره ترمزو بر می داره
محمود ازاون بالاها داد میزنه ملاّها
امام زمونو دیدم از بَسکه هرز پریدم
بیاین کنین نگاهی من افتادم تو راهی
از چاله ای به چاهی می رم رو به تباهی
اینجا علی میادش با اون دست چلاقش
میگه کمک میخواهی؟ از امامه سیاهی
بیا دستت ببینم برات فالی بگیرم
یادت میاد اون روزی میکردی با من بازی
بهم دروغ میگفتی حرفو نمی شنفتی
همه پولارو خوردی دل علی رو شکوندی
آخه علی دست نداره می جوره راه چاره
تا که پولی در بیاره زیرِ چادرش بزاره
واسه همینه که گفتم تو هم گفتی شنفتم
که هر پولی٬ هر کجا رفت تو جیبت نابجا
سهممو در بیارین توی حسابم بزارین
اینجوری٬راه بازه چونکه جیبم درازه
ته اونو کس ندیده نه اینکه کس شنیده
از بسکه پول جَویده بانک سوییس زاییده
مرجع تقلیدم من تو دزدیا سَرَم من
تا پولمو نگیرم پُستتو پس میگیرم
مشکل برات میبینم راهتو سخت میگیرم
یادت میاد میخواستی اما م بشی تو راستی
پاتو٬ جاپام بزاری سَرَم هَوو بیاری
حالا که تو نخواستی تا کُنی با ما راستی
سَرِت بلا میارم چونکه نبودی یارم
رهبر تو منم من دشمن ایرانم من
پول منو نمی دی؟ تو به امام فحش می دی؟
وقتی پولارو دیدی چه نقشه ها کشیدی
آخ که چه خوش خیالی که به خودت میبالی
فکر میکنی کشککی سر کوچه ٬نون سنگکی
بهت سلام رسونن برات دعا می خونن
یا که توی قصابی بهت میدن مرغابی
پولشونم نمیدی وعده نَفتو میدی
چه خوش خیال و ساده زدی بیرون از تو جاده
اینو میگم بدونی واسه بقی ام بخونی
همش رو من میخواستم چونکه دوسِت میداشتم
حالا که جُفتک زدی زیرِ ماشینم جَک زدی
پَتو رو تو سر کشیدی رو تختِ من پَریدی
مَردیتو پس میگیرم ناخوناتو لاک میگیرم
تا که بِری به خونه به سمنان و به حومه
حالا دیگه من تَکم من رهبرِ بی شَکم من
رییسِ دولتم من مرجعِ ملّتم من
سفیر و مُرشِدم من وزیرو مجلسم من
دیگه کُمک نمیخوام با کسی راه نمیام
هر کی دوسَم نداره بره به خونَش دوباره
محمود لولو نمیخوام دولت گوزو نمیخوام
دولتو بر میدارم جاش پارلمان می زارم
هر چی بخوام میکُنم هر جا بخوام می خورم
راهمو سر میگیرم پولمو پس میگیرم
سپاه قدس میسازم بیا و برقص به سازم
هر کی نرقصه اینجا به سازِ دیکتاتورها
می برمش به ناجا می بندمش دست وپا
به زندونش میندازم چون تو اوج پروازم
هر کی پَرَم بگیره تو زندونام میمیره
همه جا رو که سر زدم هَمَرو که گردن زدم
سیاه چالام که پر شد تاج سرم که دُر شد
من منتظر میشینم تا عزراییل ببینم
وقتیکه اونو دیدم اونم با پول خریدم
میرم سراغ خدا تا که به اون بالاها
تا شایدم بتونم جای اونم بشینم
علیِ گدا منم من دشمنِ ایرانم من
من همه چیزو میخوام هیچوقت کوتاه نمیام
تا که تو این سرزمین آخوند داریم رو زمین
حال وروزامون اینه ایرانی ام اسیره
بیا تا که عهدی کنیم لعنت به مهدی کنیم
ما منتظر نشینیم راهمونو سر بگیریم
میسازیمت ای وطن ارچه با خون و کفن
عشق تو٬توسر ماست احمدی انتر ماست
زنده و مرده بادا همش واسه کتابا
ایرانی نو دوباره ایده و راهمونه
ایرانِ بی مسلمون اینِ آخر راهمون
تا نسازیم نشینیم دست روی دست نگیریم
تا که مثل قدیما پا منبری نشینا
ایرانو بر باد ندن دشمنی رو یاد ندن
تا که نرفتن بیرون از وطن و از ایرون
بایستی ما نشینیم دستو رو دست نگیریم
حالا هممون یک صدا واسه خاطرِ بچه ها
واسه خاطر سرزمین به یاد ایران زمین
یه رنگ و با یک صدا بیاد روحِ ندا
ز سر بالاتره آب میریم بیاد سهراب
میریم به جنگ دشمن برای خاک میهن
می سازیمت ای وطن ارچه با خون و کفن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر